Rabata juniora

Widać żółty krzew na rabacie? To berberys ale nie pamiętam jaki, być może berberis thunbergii Aurea. W toku przesadzania i przeinaczania wyleciało to i owo a pojawił się nowy kolor. Być może lepiej wyglądałby niski purpurowy do pary z purpurowym dużym w głębi ale w rzeczywistości bardzo ładnie wygląda ten żółty i dodaje rabacie świeżości. Nie będzie zbyt duży, chociaż liczę na to, że jeszcze trochę podrośnie i rozkrzewi się. W poprzednim miejscu miał zdecydowanie za mało przestrzeni życiowej i był znacznie zagłuszony. Teraz może śmiało ,,rozwinąć skrzydła" i mam nadzieję, że to zrobi.

To ta sama rabata ale od innej strony. W sumie to można by się pokusić o nazwanie jej klombem, bo okala z każdej strony schody dając tym samym sposobność na posadzenie różnych roślin. Ogólnie jest wszędzie cień, bądź w większości cień, może z rana na krótki czas zaglądają do niej promienie słoneczne potem zacienia ją dom. Na fotce ostatni już rododendron żyjący z nami od kilku lat. Z powodu dużych opadów deszczu szczególnie wiosną hosty bardzo się porozrastały i zagłuszyły kwitnący krzew. Na tej małej przestrzeni rośnie dużo różnych roślin, nawet znalazły swoje miejsce lilie, które rok rocznie przebijając się przez płożącą tuję osiągają imponujący wzrost. Rabatę przy schodach pokazywałam wielokrotnie, szczególnie pięknie wygląda jesienią, kiedy purpurowy berberys się przebarwia. Ale mam do niej wielki sentyment, ponieważ jest to rabata juniora. Tutaj wspominałam już o tej rabacie Jesienny zakątek .
Tak brzmi jej nazwa z prostego powodu, że jest sadzona przez Miśka, kiedy był malutki. To jedna z pierwszych naszych rabat jakie zrobiliśmy.

To jest zdjęcie, kiedy ją przygotowywaliśmy a Janek wybierał miejsca i sadził malutkie roślinki. Było to z dziewięć lat temu bodajże na drugą wiosnę po przeprowadzeniu albo może nawet na pierwszą? Nie pamiętam i tak byłam zaskoczona, kiedy znalazłam to zdjęcie. Narzędzia ogrodnicze są prawdziwe ale zostały specjalnie dostosowane dla małego ogrodnika. Motyka ma skróconą rączkę, a za łopatę występowała klasyczna saperka. Do tej pory mamy te narzędzia i sami z nich korzystamy i nasz trochę większy ogrodnik też. Gorąco polecam dostosowanie narzędzi ogrodniczych do możliwości dzieci, aby dzięki temu i one mogły rozwijać swoje pasje ogrodnicze i poznawać w sposób najlepszy otaczającą ich przyrodę. Wracając do rabaty to trudno uwierzyć, że obecne wielkie krzewy i tuje były kilka lat temu takie malutkie. Wtedy sadzenie ich w tak dużych odstępach wydawało się dziwaczne a wizja, że kiedyś będą na tyle duże, że zajmą tę całą przestrzeń wręcz abstrakcyjna. Ale uwierzyłam na słowo ,,starym" ogrodnikom, że te maluchy urosną. Polecam szczególnie osobom tworzącym dopiero ogród aby robiły jak najwięcej zdjęć wyglądu miejsca, prac wykonywanych bo potem z czasem można je porównać na zasadzie ,,przed" i ,,po". Potrafią być źródłem przemyśleń i inspiracji.

Jak zwykle pozdrawiam bardzo serdecznie moich czytelników 

życząc miłych dni i pięknego, udanego weekendu

 :)