Mój blog obrasta kurzem za to w realu huczy od prac wszelakich i jeszcze więcej, nowych, ustawia się w kolejce. Czy Wy też tak macie, że czym więcej działacie to tym więcej jest do zrobienia? A może my to jakoś chaotycznie robimy? Sama już nie wiem... Skoro jest na pierwszym zdjęciu kurza ferajna to będzie o nich. Najwięcej się dzieje od wiosny właśnie na kurzym wybiegu. Od lat żadna kura nie chciała kwoczyć. I to nie dlatego, że za młode czy za stare. Być może kogut był już za stary, nie wiem. Za to ten spisuje się na medal. Zapragnęły kwoczyć aż dwie kury. Najpierw jedna, potem jak wykluły się maluchy to druga. W między czasie postanowiliśmy zbudować wolierę dla kwoki z kurczami aby miały kąt dla siebie. Potem mąż zaczął budować drugą wolierę. Chociaż raz udało nam się być przygotowanym. Woliera stanęła, domek w niej też. Specjalna karma dla kurcząt też została zakupiona, tylko czekać. Przez pierwsze dwa dni, kiedy zaczęły się wykluwać zabieraliśmy je do domu, do pudła pod lampę. A potem podłożyliśmy pod kurę. Uwielbiam ten moment, kiedy kura zaczyna inaczej pogdakiwać, bo wchodzi w wyczekiwany etap: wykluły się! Koniec tego długiego procesu wysiadywania i dbania o jaja.
Zaczęły jedzenie od karmy dla piskląt i jajka. Po mniej więcej tygodniu mąż zaczął im dawać drobno pokrojony mniszek lekarski. Potem młode listki albo czubki pokrzywy i innych ziół z ogrodu. Nadal są w wolierze, odseparowane od stada. Tyle co jest kontakt przez siatkę i uczą się odgłosów. Bardzo jesteśmy ciekawi jakie będą miały umaszczenie po czerwonej kurze i szarym kogucie.
Pozdrawiam Was bardzo serdecznie i życzę
samych wspaniałych dni i wiele, wiele zdrowia i radości z lata.
:)
