Obserwatorzy

czwartek, 28 czerwca 2018

Kolejny roczek minął...

Kiedy zaczynałam pisać bloga moje posty pełne były słów i ani jednego zdjęcia. Musiałam się dopiero nauczyć wstawiania ich a może miałam większą potrzebę napisania czegoś od siebie?  A może jedno i drugie? Nie pamiętam już. Dziś jest może trochę mniej słów ale zdjęcia są już podstawową częścią każdego mojego postu. Może i dobrze? Ostatnio mniej robię zdjęć bo mniej działam w ogrodzie. Dlatego wydaje mi się, że dzisiejszy temat będzie idealny na kończący się już czerwiec. A przecież właśnie w czerwcu, 4 lata temu napisałam swój pierwszy w życiu post na blogu.

sobota, 23 czerwca 2018

Za porzeczkowani

Muszę zdementować wrażenie na temat mojej znajomości polnych kwiatów. Znam tylko kilka. Ale staram się od pewnego czasu poszerzać tę ilość, często głowa nie chce zapamiętać nazwy bo one są jednak trochę dziwaczne, często dwuczłonowe. Ale nie zniechęcam się i dziękuję za tyle miłych słów pod moim adresem. Miał być post o ogrodzie, ale ze względu na to, że już i mnie trochę nuży ogrodnicza tematyka będzie o porzeczkach. Fotka z maja, kiedy jeszcze dojrzewały ale że nie przepadam za porzeczkami czarnymi, które to dzisiaj zbieraliśmy to postanowiłam wstawić to zdjęcie. 

niedziela, 17 czerwca 2018

Czerwcowy spacer

Uwielbiam chwasty. Jeśli kogoś to wyznanie zaskoczyło to znaczy, że jest dość świeżym czytelnikiem mojego bloga i od razu wyjaśnię, że jestem wielką miłośniczką chwastów nazwaną nawet przez siebie Chwaściarą. Nie mylić z Zielarką bo to zupełnie co innego. Dlatego nikogo nie powinno zdziwić, że widząc z samochodu taki widok postanowiłam przy najbliższej okazji wybrać się tam na spacer i przyjrzeć się dokładnie niebieskiej łące. Prawda, że z daleka wygląda jak lawendowe pole?


sobota, 16 czerwca 2018

Dzieciństwo Luci

Dawno nie było o kozach... Są. Tylko, że ja jestem pochłonięta pracą zawodową, sprzątaniem w domu, kiedy uda się znaleźć na to czas bo pochłaniają mnie prace w ogrodzie, które są  po przeciwnej stronie domu niż jest kozi wybieg i tyle co je słyszę bądź dojrzę przechodząc, pod warunkiem, że nie są schowane w cieniu lub leżą sobie w trawie. Dojeniem i ogólną obsługą kóz zajmuje się mąż. I jest jeszcze jeden powód, dla którego jestem z nimi tak mało, mimo, że Lucia jest przesłodka a mianowicie kuku jakie zrobiliśmy Kacperkowi. 

piątek, 8 czerwca 2018

Różności ogrodowe

Nie szukamy doniczki na zdjęciu bo te kwiaty same przywędrowały na poręcz schodów z ziemi. To krzew o nazwie Pęcherznica kalinolistna Diabolo (Physocarpus opulifolius ' Diabolo). Napisałam już o niej dwa lata temu (jak to zleciało!) tutaj - Niezwykły krzew... pokazując jego różne przemiany w ciągu całego sezonu ciepłego. W tym roku oczarował mnie właśnie tym swoim wyglądem - siedząc sobie na poręczy barierki od schodów, bagatela na wysokość około 3 metrów.

środa, 6 czerwca 2018

Głowa w górę!

Rzecz niebywała! Ostanie zdjęcie nieba było w grudniu ubiegłego roku. Może gdzieś przewinęło się w poście ale takie na początku to nie ma ani jednego w tym roku. Jak to się mogło stać? Przecież spoglądam na niego każdego dnia po stokroć razy. A co najmniej od kwietnia jeśli nie wcześniej zachwycam się puchatymi, białymi chmurami na błękitnym niebie. Brakowało mi ich zimową porą. Ba! Nawet nie zrobiłam żadnego zdjęcia mimo, że zachwycając się nimi myślałam o tym, tylko nie miałam akurat pod ręką aparaciku. Ale zdjęcia przecież robię roślinom...

wtorek, 5 czerwca 2018

Upojona ciepłem

Jest mi bardzo dobrze z tą wiosną i jej pogodą. Ostatnio nawet dość systematycznie popaduje sprawiając, że wysokie temperatury nie są utrapieniem dla roślin i zwierząt dziko żyjących. Tylko tego czasu ciągle za mało na nacieszenie się w pełni tą pogodą, dla mnie - luksusem ciepłego i słonecznego okresu.
Niestety mimo chęci, pragnień i starań wciąż moja codzienność zderza się z nieprzyjemnymi sprawami, co znacznie zaburza moje dobre samopoczucie. Może dlatego wciąż kręcę się wokół kwiatków, bo w ogrodzie przebywam najczęściej? To zdjęcie pstryknęłam tuż przed zamknięciem bramy jadąc do pracy. Zdjęcie zrobione w pośpiechu ale bałam się, że kiedy wrócę to iryski już przekwitną. A ten duet bardzo mi się spodobał. 

piątek, 1 czerwca 2018

Kurzy rytuał

Jakiś zastój się zrobił w kurzym temacie. Ostatni post typowo o nich był w styczniu? Ale pewnie dlatego, że w sumie nic nowego się nie wydarzyło ani dobrego a tym bardziej złego. Zajęci jesteśmy pracami działkowymi i na tym polu gdzieś tam przewinęły się w postach wiosennych działań. Ogólnie prace porządkowe te same. Nawóz kurzy już dawno rozdysponowany. Zawsze nam się wydaje, że jest go dużo, za dużo na nasze potrzeby a potem rozchodzi się ,,jak świeże bułeczki". To zdjęcie jest archiwalne, nie ma już z nami tego koguta ani tych kur. Czas jeszcze sprzed założenia czy nawet pomyślenia o pisaniu bloga.