Moja czeremcha

Co tu dużo mówić - zazielenia się. Z każdym dniem jestem coraz bardziej zaskoczona zmianą przyrody, która sprawia wrażenie jakby mało co robiła sobie z tej brzydkiej pogody, przynajmniej jeśli chodzi o drzewa. Słyszałam, że dostało się wczesnym odmianom magnolii, którym kwietniowy przymrozek przerwał proces kwitnienia, i niektóre kwiaty przemarzły, bardzo mi przykro z tego powodu. U mnie wszystko zakwita tak późno, że nie miało możliwości przemarznąć. Przemarzły za to róże za słabo je okryłam na zimę, ale o nich innym razem... Patrząc na drzewa, krzewy i kwiaty kwitnące później to rosną a rośliny śmiało wyłażą z ziemi i trawa nabiera soczystości koloru. Zaskoczyła mnie czeremcha, która swoim corocznym zwyczajem, po prostu zaczęła kwitnąć. 


Ja niemalże przeprosiłam się z zimowym zestawem ubrania wierzchniego a przyroda radośnie budzi się do życia i rozpoczyna nieprzerwanie swój wiosenny cykl. Tylko dębuś (oak) nasz brązowolistny nadal śpi i nie wyściubia nosa z uśpionego pączka. On zawsze później. Taki nasz rodzimy śpioszek. Wygląda jak uschnięte drzewo wśród zazielenionych drzew.

Działka znów w kałużach, ale za każdym razem, kiedy zaczyna mnie drażnić przedłużający się czas opadów, to zadaję sobie krótkie pytanie - Jaką ilością wody musi być podlany las aby napiły się wszystkie drzewa i rośliny w nim żyjące? Przelicza się to w tonach. Nie wiem czy jest jakiś człowiek, który podjął by się regularnego podlewania lasu. Więc niech może zajmie się tym sama Matka Natura i skoro właśnie podlewa las to trzeba zaczekać, w końcu nie musiałam osiedlać się w okolicy lasu. Może gdybym osiedliła się z dala od niego, to teraz miałabym mniej opadów? Patrząc jak pada w stolicy to... ale może ona też w pobliżu lasu... chociaż tutaj lżej się robi na duszy jak pomyśli się o parkach. Zawsze można sobie ten deszcz wytłumaczyć, 
przynajmniej dopóki lasy nie zaczną gnić z nadmiaru wody. Wracając do czeremchy, której poświęciłam ten post, muszę powiedzieć po raz enty, że jest moją miłością. Ale to miłość nie byle jaka. Łatwo jest darzyć kogoś bądź coś uczuciem, jeśli kontakt jest miły i sympatyczny.
Dużo trudniej ofiarować tak wielkie uczucie i je pielęgnować w sobie, kiedy obcowanie wymaga poświęceń. Jestem alergikiem zapachowym i na pyłki, a ta niejadalna odmiana czeremchy mnie po prostu przydusza i bardzo źle na mnie oddziałuje. Kiedy kwitnie muszę brać leki przeciwalergiczne.  Mimo to, każdego roku cieszę się, że jest, że kwitnie, że mogę pobyć w jej towarzystwie chociaż przez małą chwilę. Posadzona jest z dala od domu ale jest. Inne tworzą mały szpaler przy ogrodzeniu i kiedy kwitną wyglądają zjawiskowo. Zamieszkał w nich słowik. Robiąc zdjęcia (2 i 3 zdjęcie) dzisiejszego poranka, właśnie koncertował w jej gałęziach.   Zakochana jestem w jej drobnych kwiatach, umieszczonych w formie kiści winogron i w kształcie liści. Właśnie wchodzi w bujny okres kwitnienia i ja zdycham z alergii, ale przede wszystkim z miłości do niej :)  Ale czyż nie jest piękna?

A w 2010 roku robiłam zdjęcie młodziutkiej i cieszyłam się, że  przyjęła się na naszej działce, ale jest gatunkiem tutaj dziko rosnącym więc chyba gleba ciężka ilasta jej nie przeszkadza. Pierwszego roku po posadzeniu od razu zakwitła sprawiając mi ogromną radość, bo była jednym z nielicznych krzewów i w ogóle kwitnących roślin.  Dwa lata później zakwitła jeszcze piękniej. Śmiałam się, że jej przyrost jest tak malutki bo stara się dostosować do oczekiwań mego męża, który powątpiewał w sens sadzenia jej na naszej działce ze względu na jej wielkość. Dziś jest dużo większa ale wcale nie jakaś olbrzymia. Rośnie stosownie do życzeń. 



Nie mogłabym napisać postu o czeremsze bez wstawienia pierwszego i jedynego naszego bukietu z niej. Właśnie ten bukiet dostarczył nam ostatecznych dowodów na to, że jesteśmy na nią uczuleni i jak wiele innych roślin nie może przebywać z nami w tym samym pomieszczeniu. Dość długo stoją kwiaty w wazonie a ich zapach wypełnia całe pomieszczenie. 

Kochani!! 

Długi, majowy weekend przed nami i mam nadzieję, że się wypogodzi

 i wspaniale spędzimy czas na świeżym powietrzu. 

Pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie :)