Mała Kula i pan sójka / Our Spherule and Mr. Jay.

Patrząc po moich monotematycznych postach ogrodniczych to wydawać by się mogło, że ja może już coś na niej działam. Niestety nie. Owszem, tej zimy więcej po niej chodzę za sprawą, jak dla mnie, sprzyjającej pogody ale na razie tylko planuję. Planowanie w dużej mierze wymuszone jest przez Kulkę. Ten czarujący i jakże niewinnie wyglądający psiaczek przysparza nam wiele, ogrodniczych problemów. Z resztą jak na szczeniaka przystało, chociaż Wielka Czwórka nie była chyba aż tak uciążliwa.

Our little dog - Kulka (means spherule) is growing. She is wonderful but make trouble in the garden. We have to make a new fence for flower beds. She hunts wild birds. We reprimanded her for attacking our chickens. We teach her. Little Kulka looks cute.  Jay visited my garden. I love birds and I am happy with the pictures that I could take.

Moja, kochana Sunia, nasza Starowinka przyjechała z nami jako dorosły już pies i owszem jako pies miastowy musiała się do pewnych rzeczy dostosować ale nauka przebiegła dość sprawnie. Wielka Czwórka jako szczeniaki małych piesków nawet jak rozrabiały to z powodu swoich małych rozmiarów nie wyrządzały takich szkód jak ta słodka czarnulka. 

Patrząc jak rozwija się w niej osobowość stróża moje rabaty są mocno zagrożone. Naszej Starowince wystarczała zwykła zapora z wbitych w ziemię patyków aby wiedziała, że tam ma nie wchodzić. Kulka wlatuje wszędzie przechodząc pod ogrodzeniami. Jestem bardzo zaniepokojona losem ,,kurzej rabaty", kiedy zaczną wychodzić rośliny a Kulka je podepcze i połamie. Mamy więc już jakąś wstępną wizję nowego ogrodzenia. Pod podobnym znakiem zapytania stoi otwarta altana, z której musieliśmy zabrać większość ozdób bo Kulka zrobiła sobie z nich gryzaki mimo posiadania swoich zabawek. 
Tak więc do spóły z radosnym szczekaniem Kulki rozbrzmiewa nasze ,,nie wolno!" Mam nadzieję, że szybko uda się nauczyć zasad panujących w ogrodzie.

Pewnego dnia zapozował Czarność i Kuleczka również wkomponowała się w zimozielone gałązki spoglądając swoją szczenięcą minką - ale o co chodzi, przecież jesteśmy grzeczni? Jest urocza i taka dziecięca. W końcu to szczeniak. Kiedy obserwuje nas to przyjmuje całkiem poważną minę. Pomaga podczas wyprowadzania kóz. Bardzo interesuje się wszystkim co dzieje się na działce. Zima jest tak łagodna, że wybrała towarzystwo Reksia od pomieszkiwania w domu i czerpie garściami ze swobodnego dostępu do świeżego powietrza. 

Jest mieszańcem więc nie wiemy do końca na kogo wyrośnie. Wczoraj upolowała gołębia. Nie wydaje mi się, aby łatwo było upolować ptaka. Martwi mnie to bo jestem wielką miłośniczką ptaków. Mamy u siebie szpaki i sójki i chciałabym aby taki widok był nadal na naszej działce.

Nawet nasze koty wiedzą, że nie poluje się na ptaki mieszkające tutaj. I pojawia się kwestia kur. Wzmocniliśmy wybieg po dość nieprzyjemnym zdarzeniu właśnie z kurami i mam nadzieję, że reprymenda jaką otrzymała jest wystarczająca.  Dlatego też, mimo moich wielkich planów zrobionych już w grudniu pod kątem nowych rabat, musimy w tempie dość szybkim zabezpieczyć rabaty stare. I tyle z planowania. Nasz słodziaczek i niewiniątko. 

Pozdrawiamy bardzo serdecznie życząc miłego dnia.
I wish you a nice day.

:)