Maj cd

Rzeczywiście na Zimną Zośkę się ochłodziło. Byłam nawet ciekawa jej propozycji zaistnienia bo przy tych upałach trudno było mi uwierzyć, że będzie mróz. W tym roku przyniosła ze sobą oczekiwane opady deszczu. Na tyle się ochłodziło, że deszczowe chmury mogły się wytworzyć i skroplić. Dzisiaj widzę, że znów powraca ,,Afryka". Na fotce kalina. W tym roku ma sporo kwiatów, jest jeszcze młodym krzewem ale nie uformowanym, chciałabym ją w tym roku jakoś przyciąć, tylko jeszcze nie wiem jak. Przez to kwiaty zakwitły w różnych miejscach i ciężko było je uchwycić, dlatego zrobiłam tylko dwóm.

Co na nią spojrzę to się uśmiecham bo dwa lata  temu dałam jej ultimatum, że jak nie zakwitnie w następnym roku to posadzę ją pod płotem więc za pewne wzięła sobie mocno do serca moje słowa bo zakwitła jednym, jedynym małym kwiatkiem. Ale wymogi spełniła. Tej wiosny zakwitła już zdecydowanie ładniej. Zawsze ją chciałam mieć w ogrodzie bo bardzo podobają mi się te pomponiki. Coś mi podjada jej liście i już ruszyłam z gnojówką z pokrzyw mam nadzieję, że pomoże. Zaczynają nieśmiało kwitnąć iryski. Ale tak mi się porozrastały, że zaczynają zbyt mocno panoszyć się w rabatach i tworzę dla nich nowe miejsce. Zaczęłam już w zeszłym ale ten projekt znów wymaga trochę czasu i pewnych zmian w terenie. Dziś jeszcze w  kurzej rabacie za brzozowym płotkiem. 

Podczas porządków odkryłam hostę, zakupioną przez nas ale zupełnie zapomnianą. Często na opakowaniach widnieje jako niebieska. W istocie jest inna niż zielona. Z prawej strony dla porównania koloru dałam listek języczki, mimo to, nie jest niebieska tylko taka bardziej brudno-buro-zielona. Ale wśród innych zielonych host prezentuje się ciekawie i kolorystycznie inaczej. Na razie rośnie sobie w mało wyeksponowanym miejscu ale dlatego, że jest na etapie obserwacji. Już miałam jedną odmianę - białą, która po pewnym czasie robiła się zielona a była niesamowicie wrażliwa.  Jak pozostanie swoim kolorem do końca to wejdzie w etap drugi - rozrastanie i wtedy powędruje w inne miejsca. Ogólnie jest bardzo ładna.

I na koniec nasz śliczny domek dla owadów zainspirowany owadzim domkiem przyjaciółki. Niewiele ma wspólnego z tamtym, bo wykorzystaliśmy materiały, które mieliśmy, więc nie mogliśmy stworzyć identycznego ale zainspirował nas do stworzenia w takim kształcie. Jest to mój pierwszy taki domek i muszę powiedzieć, że jego wypełnianie i szukanie wypełniaczy ogromnie mnie relaksował i radował. Są tam szyszki i patyczki i rurki z łodyg marcinków, w których robiłam dziurki i trochę wiórków drewnianych się znalazło. Najbardziej uradowały mnie szyszki bo zebrane z naszej działki spod uratowanych sosenek kilka lat temu. Jak to wszystko się ze sobą splata. Jaka ta przyroda jest idealna!. Uratowane od zniszczenia sosenki (właśnie w tym roku ruszyły prace i już by ich nie było) na tyle urosły, że wytworzyły szyszki, które posłużyły jako wypełniacz do domku owadziego. Jeszcze żeby tylko zamieszkały w nim same pożyteczne owady. 

Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny :)

Ps. A jednak mimo słonecznego poranka zachmurzyło się i popadało... ale to dobrze, niech pada. I ma tak padać do około soboty. Zobaczymy... :D