Nadal czekamy na wiosnę

,,Jestem ale jakby mnie nie było" - To idealne określenie mojego stanu ducha i istnienia cielesnego. Jestem bo jestem, żyję, cieszę się zdrowiem i ogólnie mam się dobrze, tyle tylko, że myślami jestem zupełnie gdzie indziej. Gdzie? No właśnie... Dobre pytanie. 

Jestem na Waszych blogach i spaceruję po tych pięknych wiosennych a czasami i letnich miejscach uchwyconych na fotkach. Może jakby się tak dokładniej  przyjrzeć  nie  jednej  fotce  to  by się mnie na niej  nawet  zobaczyło? U mnie jest  szaro, buro  i do...[słowo niecenzuralne]. Koszmar marcowy, o którym nawet udało nam się zapomnieć, powrócił, czyli działka tonąca w brei, mazi i czego tylko sobie ziemia z deszczem zażyczy. Dlatego jeśli nawet nie cieleśnie to duchowo wyniosłam się stąd i staram się tego wszystkiego nie widzieć. Mimo tego całego ambarasu, prace porządkowe na podwórzu ruszyły. A jakże! Ruszyły bo ruszyć musiały, taka jest kolej rzeczy posiadaczy zwierząt a dokładniej drobiu. Kurniki muszą być wysprzątane na wiosnę. Tak więc prócz brei spowodowanej pogodą, jakby to rzec, taplamy się w brei wyprodukowanej tutaj u nas i nazwijmy ją tak ładnie - przyszłym nawozem. 

Jeszcze nic nie przycinałam, nic nie przekopywałam bo przed nami miesiąc jeśli nie dwa przygruntowych przymrozków. Za to cieszę się widokiem kwitnącej leszczyny mimo tego, że mam na nią mega uczulenie i nie tylko ja. Nareszcie kwitnie tak, że ją widać. 
Do tej pory to trzeba było się mocno naprzyglądać gdzie ona rośnie pośród reszty gołych jeszcze krzewów, bo ja nigdy nie pamiętałam, gdzie ona jest. W tym roku, nie można jej pomylić z niczym. Hurra!!
Tak jak sobie obiecałam na Nowy Rok, dużo więcej jeździmy do stolicy i ukulturalniamy się, bo zdziczały dzieci okrutnie.  Przed nami wystawy, okolicznościowe wycieczki, byleby tylko Czas nam na to pozwolił bo mamy dość napięty grafik  w tygodniu. 

Wszystkiego dobrego życzę moim czytelnikom :)