Powitanie przedwiośnia

Jak co dzień obudził mnie znajomy świergot wróbli mieszkających tuż nad balkonem ale nie przypuszczałam, że radość ptaków o poranku zapowiada tak ciepły dzień. Nareszcie piękna, słoneczna pogoda. Wyszłam w swetrze i było mi ciepło. To już najprawdziwsza wiosna! 

Najbardziej cieszą się kurzaste (chickens) bo mogą wreszcie wyjść w teren i podziobać sobie w ziemi. 

Jeszcze do niedawna był zakaz wypuszczania ich ze względu na zagrożenie ptasią grypą. Tym bardziej stłoczyły się w wejściu jak by witały kogoś, tylko nie wiem, czy witały panią Wiosnę w promieniach słonecznych, czy może mnie. A może jedno i drugie? Mnie również udzieliła się ta radość, bo nie dość, że słoneczny dzień to jeszcze w niedzielę, kiedy mam wolne i mogę się z tego w pełni cieszyć. I tak jak one, tak i ja również bardzo się ucieszyłam, że będziemy mogli spędzić razem ten dzień na działce. Dawno już im się nie przyglądałam a przypomnę, że są fantastycznymi ptakami. 

Planów na dzisiejszy dzień oczywiście zrodziło się od razu mnóstwo. Szczególnie jak czytałam o grabkach, grabiach,  sekatorach, nasionach i planach ogrodniczych.

Same promienie słoneczne zapraszały na dwór i trudno było usiedzieć w murach. Szkoda tylko, że jest tak morko i grząsko na działce. Mimo to udało się spędzić miło czas i dobrze, że od razu wyszłam bo nadciągnęły chmurzyska i przysłoniły słońce. Nawet nie byłam pewna czy nie lunie, bo jakoś dziwnie szarawo się zrobiło. Najcieplej i najsuszej było za domem więc tam ruszyłam ze swoimi pierwszymi pracami ogrodowymi. Pousuwałam suche badyle jesiennych roślin, które zachwycają mnie zimową porą, przyodziane w szron. Uwielbiam patrzeć się na kołyszące się na nich sikory i rozbawione wróbelki, które chyba ze wszystkiego robią sobie zabawę. Posprzątaliśmy śmieci, które zawsze nie wiadomo skąd pojawiają się na działce. Może przywiane przez wiatr? Poprawiłam drewniane płotki obalone przez śnieg. Niby ten śnieg taki leciutki i cieniutki a niezłe spustoszenie potrafi zrobić. Wiele płotków będziemy musieli wymienić i naprawić. Niby życie ,,kołem się toczy" I wszystko się powtarza ale tylko pozornie i z nazwy jak już kiedyś o tym napisałam. W zeszłym roku gościliśmy u siebie szczeniaki, dla których musieliśmy odpowiednio przygotować działkę i przez cały czas ich dorastania rezygnowaliśmy z wielu rzeczy bo oczywistym było, że wraz ze swoim rozwojem będą bardziej psocić.  Tę wiosnę witamy z dorosłym już Reksiem i sprawy nabierają zupełnie innego wyglądu. Niewiarygodne jak małe rasy szybko dorastają. Reksio jest pierwszym pieskiem małej rasy z którą mamy do czynienia. Duże rasy inaczej dorastają, schodzi im to dłużej. Nasza Sunia dorosła chyba dopiero na 3-4 rok? Już nie pamiętam... trzpiot był z niej okropny  a dziś jest starowinką. Kim jesteśmy dla zwierząt, skoro żyjemy tyle lat? W trakcie takich i innych rozważać robiłam plany ogrodowe na ten sezon. 

Kochani zostawiam Wam słoneczne i wiosenne pozdrowienia

 i bardzo dziękuję za odwiedziny

 oraz miłe, serdeczne komentarze.

:)