Moje rośliny na wakacjach

Moją tegoroczną miłością jest altana. Nigdy bym nie przypuszczała, że tak bardzo mi podpasuje i będę czerpać tyle radości z obcowania w niej. Często zadaje się pytanie co tak naprawdę urzeka nas w danej rzeczy, że obdarowujemy ją tak silnym uczuciem. Nie znam odpowiedzi. Nie chodzi tu o to, że była długo wyczekiwana bo w sumie na etapie podestu mogła już tak zostać i nikomu z nas to nie przeszkadzało bo ciągle były ważniejsze sprawy i nadal są. Powstała w drodze przypadku i jakoś tak poszło. Ale odkąd jest, nie wyobrażam sobie mojego ogrodu, mojej działki bez niej. Jestem szalenie zadowolona z przezroczystego dachu bo dzięki niemu nie jest ciemna. Wpada do niej miłe, rozproszone światło. Jest dla mnie czymś żywym. Ewoluuje wraz z moimi myślami.

Patrząc na moje smętnie wyglądające latem zielistki (chlorophytum) na łazienkowym parapecie zastanawiałam się czy nie byłoby im dobrze na dworzu (na dworze), skoro niektóre rośliny wystawiłam na balkon i schody. W końcu po to zostawiłam w altanie nieprzycięte bale dachowe aby wychodziły poza dach i pełniły rolę słupów do zawieszania roślin.

W końcu mam urlop więc czemu nie miałyby dostać urlopu również inne rośliny doniczkowe, które na co dzień mieszkają w domu? Nigdy jeszcze w naszej historii nic nie powstało tak szybko jak ala stoliczek z kratki. Siedząc w altanie zerkałam na burzący mój spokój ducha ,,rupieć" zwany zaczętą wędzarnią. I kawałek terenu przed nim, nie opielony i poza ochroną dachu. Myśl zwizualizowała się tak szybko, że czym prędzej pognałam do męża aby nie uleciała z głowy bo była w moim odczuciu czymś niewiarygodnym. Traw chciał, że mąż dysponował palem, który się marnował i do końca nie miał na niego pomysłu. Zależało mi aby stoliczek kwietnik był sam w sobie delikatny i lekki wizualnie i dlatego chciałam aby blatem była kratka. Kratka miała być o połowę mniejsza ale  taka była do zagospodarowania na już więc tą wzieliśmy i dobrze bo nie przypuszczałam, że tyle chętnych roślin na nią znajdę. Jeśli to się sprawdzi to odmaluje się ją na przyszły sezon a ja przez zimę może wymyślę jaki chcę jej nadać kolor. Na razie jest jak jest i cieszy mnie niezmiernie jej widok. Tym sposobem dość szybko znalazłam idealnie miejsce dla moich roślinek. W upalne dni bez problemu podleje się je zwykłą ogrodową konewką a przede wszystkim będąc pod ręką, skoro bez przerwy przesiadujemy w altanie, zawsze zostaną podlane i nie trzeba o nich pamiętać. 

Ostatnie zdjęcie to widok na liliowce z altany. Ale równocześnie chciałam pokazać co się dzieje z naszym podestem. Swego czasu miałam pytania o jego pielęgnację. Więc od wypielenia go zaraz po postawieniu dachu do teraz tyle zarósł. Czyli w sumie tylko tam gdzie jest więcej słońca. W głębi sporadycznie coś urośnie.  Śmieję się, że w przyszłym roku jeśli tylko pogoda dopisze to zamienię ją w busz i gdyby nie to, że żyję w zimnym klimacie to około października bym się do niej przeprowadziła. Uwielbiam ją!

Długo zastanawiałam się czy pokazywać te zdjęcia no bo... każdą pierdółkę (trifle) będę pokazywać na blogu? Ale stwierdziłam, że może komuś też ten pomysł przypadnie do gustu a wcześniej jakoś nie przyszedł do głowy? 

Pozdrawiam Was bardzo serdecznie i życzę wspaniałych, letnich dni 

i tego upragnionego wypoczynku :)