W marcu

Wiosnę już widać i czuć. Zaczęło się wiosenne poruszenie w przyrodzie. Wokół mojego dachu wielki ruch. Powrócili państwo Szpakowińscy tylko jeszcze nie do końca wiem na jakim są wiosennym etapie. Wiem, że był jakiś problem z ich gniazdem, bo chyba jesienią zamieszkały w nim wróble i teraz nie chcą oddać. Trochę mnie niepokoją szpacze manewry (behavior of starlings) na dachu, przy łączeniu blach, mam nadzieję, że powrócą do swojego starego miejsca bo będzie trzeba kogoś wezwać aby sprawdził dach. Jest tyle możliwości pokojowego osiedlania się pod naszą strzechą, że naprawdę nie potrzeba wydziwiać i stwarzać konfliktowych sytuacji. W każdym razie powrócili, co mnie ogromnie cieszy. W tym roku dużo później i już nie mogłam się ich doczekać.

Podczas odwiedzin w mieście, mijałam działeczki ogrodnicze i też widziałam, że wiele się już na nich dzieje a właściciele tłumnie odwiedzali swoje włości w tę sobotę. Na bank sezon ogrodowy rozpoczęty i wszędzie panuje wiosenne poruszenie. A u nas... chłodno i zimno.

Słoneczko tylko pomachało do nas z rana i poszło sobie. Jest tak nieprzyjemna pogoda, że nie chce się nic robić na dworze, bo strach odsłaniać rośliny. Na dobrą sprawę, może się jeszcze zrobić biało... ble... Mimo to na podwórzu też spore poruszenie. Kozy coraz częściej pasą się na swoim wybiegu, ale jak są większe wiatry nie wypuszczamy. Mało się znamy na kozach, kiedyś ktoś mnie uczulił aby uważać, bo ,,kozy łatwo przewiać" i nie powinny wychodzić na duży wiatr i tak się tego trzymamy. Za to kaczki nie zważając czy wieje, pada, śnieży czy jest słonecznie cieszą się z każdego poranka i z każdej możliwości pobycia na dworzu. A ostatnio, kiedy nasz rów zapełnił się wodą z zaciekawieniem przeglądały się w wodzie... a raczej w bajorze. 

- Chlapu, chlap brudaski!

Jak już w końcu się umyją i wybielą to ich pewnie nie poznam i znów będę się dziwić czyje to kaczki :)

Widać kota? Uwielbiają łazić po wierzbie mandżurskiej. A nasza Tygrysia wręcz uwielbia się w niej zaszyć.

Uwielbiam wiosnę, piszę o tym ciągle, ale jak to pominąć? Wiosnę kocha się z wielu powodów, ja ją kocham dla niej samej. Dziś spacerując po ulubionych blogach właśnie to do mnie dotarło. Zostało wyłożone jak kawa na ławę (said pointedly) przez autorkę Wiejskich klimatów . Do tej pory mogłam pisać poematy na temat mojego uwielbienia wiosny i ciągle czułam niedosyt, jakbym opisując to wszystko nie sięgała sedna sprawy. A okazuje się, że kocham wiosnę ,,za to że to dopiero wiosna, że tyle jeszcze przed nami ciepłych, długich i wspaniałych dni także tych letnich. ". Czyż to niewspaniałe? 
Kocham ją właśnie za to, że jest tak daleka od nielubianej zimy! Cóż za odkrycie.

A tu mam słabe zdjęcie dziwnych kaczek. Po raz pierwszy miałam okazję takie zobaczyć. Dzikie więc nie chciałam ich spłoszyć dlatego nie podchodziłam zbyt blisko, zdjęcie zrobione komórką... są brązowawe z jasną, kremową głową. Mają na sobie jakieś paski ale nic dokładnie o nich nie powiem. Czy może ktoś jest wstanie je rozpoznać?

Kazarki rdzawe

Pozdrawiam Wszystkich bardzo serdecznie i życzę miłego, słonecznego weekendu :)


20.03
Państwo Szpakowińcy zajęli swoje dawne mieszkanko i od rana rozlega się dobrze mi znany hurgot i stukot zza ściany.