Nie chcę końca lata

Bronię się przed tym końcem lata, końcem wakacji jak mogę. Oczywiście bez powodzenia. Ale nie chcę jeszcze jesieni. Jak nic bunt wieku dojrzałego :P ale i na to nic nie poradzę. Jeśli gdzieś na blogu pisałam, że trzeba się pogodzić z przemijalnością albo nie zawracać sobie głowy sprawami, na które nie mamy wpływu to koniecznie muszę odnaleźć. Pomimo męczących upałów dobrze mi było z latem. Pomimo ciężkiej pracy przy gruzie dobrze mi było z latem. 

Późną wiosną robię duże uch... ciesząc się, że kończy się sezon grzewczy a dosłownie, że przeżyłam kolejną zimę w tym domu. Upojna chwila myśli, że koniec palenia w piecu, koniec tego koszmaru a tu lato zleciało i... Mam ochotę spakować się, złapać dzieci pod pachę i uciec stąd. 

Dzisiaj jest piękna pogoda i świat wokół mnie pachnie latem. Z rana przywitała mnie mgła na działce uświadamiając mi, że cokolwiek dzieje się w świecie ludzkim to zmienność pór roku jest nieuchronna. Przypomniał mi się post o mgle napisany kilka lat temu we wrześniu. Tak. Nadchodzi wrzesień i jak co roku, wraz z nim nadchodzi mgła. Za chwilę państwo Szpakowińcy wyruszą w podróż... jak co roku.W tym roku nasza jarzębina nie ma korali bo wszystko przemarzło i może brak ich

mnie zwodzi z porą roku. Najmłodsza kotka zmienia sierść i kozy pomału. Tylko ja jakoś nie mogę się przestawić. Może gdyby wokół mnie były pola ze zbożem to typowe prace polowe nastroiły by mnie do zmiany a tak nieużytki tylko. Jak co roku pojawiają się przetwory. Z braku własnego surowca w odpowiedniej ilości robimy przetworów mniej. Trochę słoików z ogórkami udało się zrobić. W lesie też nie za dużo grzybów mimo dość dobrej pogody deszczowej, ale bywały lepsze zbiory. Jeśli czuć w poście nutę zrzędliwości to się zgadza. Jest mi smutno i dlatego nie piszę a więcej bywam na ulubionych forach i koję nerwy Waszymi postami, które są przepełnione pozytywną myślą i bardziej ode mnie dopasowaniem się do nadchodzącej nowej pory roku.

Ściskam Was bardzo mocno i do usłyszenia :)