Kurza ferajna

Poprzedni post i ten miały pójść razem ale ze względu na to, że w zakładkach mam oddzielnie kozy i tematy kurnikowe więc ostatecznie rozdzieliłam dla zwykłego porządku. A kto będzie chciał dowiedzieć się co słychać u nich wszystkich to po prostu cofnie się do posta poprzedniego. Dlatego też początek poprzedniego posta tyczy się i tego tematu szczególnie o tych smutkach i radościach. Ponieważ nastał czas ,,nowego" koguta. Naszego, ale zajął miejsce poprzedniego czerwonego.

Stary kogut odszedł. Można by zacytować tutaj przysłowie ,,niósł wilk razy kilka ponieśli i wilka". Być może atak lisów, który przeżył czerwony kogut jako jedyny z całego stada sprawił, że był despotyczny i odganiał tego kogutka od reszty stada lejąc go niemiłosiernie. Nie wiadomo. Ale ciężko było temu w stadzie. W końcu dorósł, zmężniał a Stary zestarzał się, opadł z sił i strącił z piedestału uciążliwego jegomościa. Ale na tym nie poprzestał, gonił i przeganiał tak jak tamten jego. Stary kogut mocno podupadł na zdrowiu i w ostateczności wylądował w garnku. Jakoś tak dziwnie bez czerwonego koguta ale mam nadzieję, że mimo wszystko miał szczęśliwe życie. W kurniku niby zmiany, niby inaczej a w sumie życie kurze toczy się starym torem. No może nie do końca.

W drugim kurniku wylądował Kacper. Kaczki z kurami mieszkają po lewo, a kozioł po prawo. Obie części rozdzielone są drewnianą, ,,ażurową" ścianą więc widzą się. Zmiana z powodów czysto logistycznych. Kiedy jest brzydka pogoda kozioł jest zamknięty, otwierane są kaczki aby mogły sobie wyjść na wybieg. Zawsze marzyły mi się dwuczęściowe drzwi otwierane jak w stajniach od góry. Zwierzę może sobie wyglądać ale wyjść nie. Teraz dodałabym jeszcze klapę jak dla kotów aby kury czy kaczki mogły sobie wychodzić i wchodzić. Prosta sprawa ale mąż nie ma ochoty zajmować się takimi ,,dyrdymałami". A szkoda...

 

Sesja zdjęciowa zrobiona podczas dawania zielonki. Na tyle się przejaśniło, że dało się skosić trawę i im podrzucić. Jeden kogut w stadzie. Na pewno w ich świecie jest inaczej niż do tej pory jak kogutów było kilka. Można by powiedzieć, że spokojniej i ciszej. U nich na pewno tak, niekoniecznie w okolicy. Sąsiad zakupił sobie parę pawi. Bardzo piękny pawilon im zrobił ale jeśli dla kogoś uciążliwe jest poranne pianie koguta to niech pomieszka po sąsiedzku z pawiem. Obecnie 4 rano (4 am) i paw wita swym donośnym i charakterystycznym głosem nowy dzień. W każdym razie jeszcze się do niego nie przyzwyczailiśmy i jak krzyknie to mnie serce staje bo mam wrażenie jakby jakieś zwierze było atakowane i krzyczało w agonalnym zrywie. Kiedyś napisałam, że mojemu ogrodowi bliżej jest do charakteru parku niż ogrodu, więc teraz jeszcze bardziej się do tego zbliżył. 

Miłego weekendu życzę.

:)

 U mnie dzisiaj piękna, słoneczna pogoda, już na wschodnim termometrze mam prawie +30 stopni C.