Forsycja i jej ukorzenianie

Z roku na rok coraz więcej krzewów forsycji pojawia się na naszej działce. A pamiętam jak był tylko jeden krzak wciśnięty w róg ogrodzenia i może dzięki temu przetrwał cały ten chaos budowlanych zniszczeń terenu? Wprowadziliśmy się jesienią, jak dla mnie to bardzo fatalny w skutkach czas i po jeszcze upiorniejszej zimie mym oczom ukazała się własnie ona! Przywitała mnie albo pocieszała jak najpiękniej umiała - złocistością gałązek. A może sama się cieszyła, że przetrwała? Znałam forsycje już wcześniej, zawsze zachwycałam się jej wiosennym wyglądem spacerując po miejskich działeczkach w mojej dzielnicy, ale jakoś tak, nigdy nie pomyślałam, żeby zaprosić ją do swojego miejskiego ogródka. Kwitnie przepięknie, gdziekolwiek by nie rosła i w jakiej scenerii nie sposób ją pominąć i nie zwrócić uwagi. Szkoda jednak, że kwitnie tak krótko. 

Potem staje się zwykłym zielonym krzewem lub uformowanym drzewkiem i często zaczyna przeszkadzać. U nas też kwitnie króciutko ale mimo to rozmnażamy ją i rozsadzamy w różne miejsca działki. Bardzo łatwo ukorzenia się ją, tak samo jak pigwowca, naginając gałązkę do ziemi, obsypując ją ziemią, można nawet jakimś kamyczkiem ją przycisnąć i czeka się aż miejsce przylegające z ziemią wypuści korzonki i się ukorzeni. Wtedy odcina się ową gałązkę od macierzystego krzewu, wykopuje delikatnie z korzonkiem i sadzi w nowe miejsce.

W tym roku czeka krzewy forsycji ostre cięcie, dzięki czemu pozyskam kolejne  tym razem drogą wodnego ukorzeniania samych gałązek. Dopiero w tym roku dotarła do mojej głowy informacja, że forsycje kwitną na nowych gałązkach wypuszczonych latem.  Proszę, jak to się człowiek uczy przez całe życie, albo wiadomości odbijają się jak o ścianę i nie mają szans na zrozumienie.

Już wielokrotnie w wiosennych postach pokazywałam macierzysty krzew więc nie będę go tym razem pokazywać. Ciężkie miał życie ze mną, został przeze mnie przesadzony i niestety przysporzyłam roślinie kolejnych trudnych lat zanim w końcu znalazłam takie miejsce, w którym było jej dobrze. Gdybym wiedziała wtedy jak łatwo się ją ukorzenia to pewnie zostałaby w starym miejscu a jej ,,dzieci" powędrowały by ze mną na przód domu. Ale czy nadal by tam rosła w toku naszych ciągłych zmian terenu?

Pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie. U mnie prace porządkowe w ogrodzie na ukończeniu i tylko czekać deszczu, który poruszy trawy i będzie pierwsze koszenie.

Miłego dnia życzę

 :)