Czas żonkili i nowe ptaszki do ogrodu

Pogoda nam się pogorszyła. Coraz chłodniej... a to zimno coraz trudniej ignorować tłumacząc sobie, że to wczesna albo późno pora dnia i dlatego... Troszkę rozpieścił nas kwiecień wysokimi temperaturami i zaczynamy krzywić nosy. 

Nadal żółto na działce. Tym razem za sprawą żonkili. Ich też jest coraz więcej... Te ze zdjęcia tuż obok są z jesiennych cebul posadzonych przeze mnie na pokazywanym kiedyś skalniaku. Zaczynają dopiero swoje kwitnienie. Zdjęcie zrobione bo Kicia tak pięknie zapozowała, a ja od jakiegoś czasu nie wychodzę na dwór bez aparaciku, a nóż coś pojawi się takiego co pomyślę ,,jaka szkoda, że go nie mam przy sobie". Więc noszę...

Inne żonkile są po prostu zakupione i posadzone. Ale z dwa lata temu dostałam w prezencie takiego ,,gotowca" i jak to ja, szkoda mi go było to posadziłam do ziemi, kiedy zaczął przekwitać. Miałam go wykopać jesienią i przezimować w chłodnej piwnicy ale znów jak to ja - zapomniałam i ku memu wielkiemu zaskoczeniu zakwitł sam z siebie dużo wcześniej od botanicznych tulipanów. W tym roku zrobił to samo i mam wrażenie, że pomału się rozrasta. Skoro tak... to powtórzyłam eksperyment jeszcze w innych miejscach i zobaczymy co się wydarzy za rok.

 

Od razu zrobiło się bardziej kolorowo. Zmagamy się często jesienią z czasem, ze zdrowiem aby posadzić to i owo z myślą o pięknej, kolorowej wiośnie. Jeszcze częściej coś nam zje te cebule albo kapryśnie wypuszczą tylko liście a takie ,,gotowce" raz dwa albo czary- mary i jest kolorowo, i jest wiosennie, i jest radośnie. W tym roku też mam bratki ale obsadzam nimi głównie miejsca takie nietypowe aby po prostu nie musieć potem pielić. Tak  jak od później  jesieni nie

mogłam pozbyć się myśli o wiośnie tak teraz w głowie siedzi mi pewna znajoma poznana w necie, która w swoim średniej wielkości ogrodzie uprawia tylko kwiaty jednoroczne.  Jesienią rabaty porządkuje, wiosną z lekka przekopuje i sieje co jej się uwidzi (she sows what she wants) przez zimę. Nie ma kur łażących więc to co posieje w większości wschodzi. Opowiadała mi, że rok rocznie wysiewa nowe kompozycje. Nie ma roślin wieloletnich więc nie musi pamiętać o nich podczas przekopywania ziemi. Z tego też powodu mniej ma szkodników bo nie mają gdzie zimować. Wiele szkodników zimuje w korzeniach roślin wieloletnich. I tak tej wiosny, kiedy tak porządkuję i porządkuję, i porządkuję... bo wczesną wiosną nie mogłam wszystkich badyli zeszłorocznych usunąć, bo są to moje wskaźniki roślin, które w jego okolicy jeszcze śpią. A gdybym tak i ja spróbowała z taką rabatą jednorocznych roślin? I szybciej wschodzą, i szybciej zakwitają...

To jest murek niewykończonej bo jeszcze nie zbudowanej wędzarni, która czeka... W tym roku murek wydał mi się ładny i postanowiłam go upiększyć roślinami. Mam wrażenie, że z brzydotą jest jak z kłamstwem, czym więcej na nią patrzymy tym, w którymś momencie wyda nam się ładna a przynajmniej mniej brzydka.

W altanie pojawiły się dwa betonowe ptaszki, które oczywiście mnie zachwyciły. Spory problem mam z ich wyrazistością bo nie są kolorowe i aparat gubi ich detale. Próbując zrobić im zdjęcie ustawiałam je w przeróżny sposób, docelowo siedzą wysoko na kijku i są wskaźnikiem dla Reksia gdzie nie chodzić. Rosnące liście tulipanów nie są dla niego zbyt wyraziste.

Jak patrzę po zdjęciach to zrobiło się kolorowo... No właśnie...głównie za sprawą gotowych, zakupionych roślin. Muszę się poważnie zastanowić nad rabatą z jednorocznych roślin, w dodatku, kiedy kury siedzą zamknięte na wybiegu.

Pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie i życzę miłego weekendu

:)