Idą święta

Idą święta i to wielkimi krokami, z każdym dniem zbliżają się coraz szybciej powodując w wielu domach coraz większe zamieszanie, pośpiech a nawet przedświąteczną irytację ileż to jeszcze rzeczy do załatwienia, zrobienia, przyszykowania a czasu tak niewiele. Pracuję w oświacie i te tygodnie to są bardzo intensywne zawodowo, przygotowania do Jasełek, zdjęcia z Mikołajem, spotkanie z Mikołajem, występy dzieci dla rodziców. Pracuję ponad godziny i w pełnym tego słowa znaczeniu - nie mam czasu na przygotowania do świąt. Powracam do domu jak do hotelu i jestem bardziej jako gość niż domownik. Moje koleżanki mają jeszcze gorzej bo zabierają pracę do domu przygotowując wiele rzeczy do prac plastycznych na świąteczne upominki. Moje przygotowania do świąt odbywają się jedynie w weekendy. 

Należę jednak do tych szczęściarzy, którzy mają każdy weekend wolny, dwa dni w tygodniu. Nie każdy ma takie szczęście, szczególnie mam tu na myśli sferę handlowo-usługową. Uważam, że każdy powinien mieć wolne dni, mój syn pracuje w sklepie i jego tydzień zbyt często ma 14 dni roboczych. Na moje rozdrażnione stwierdzenie - znów pracujesz w niedzielę? Odpowiada mi: Mamo, przecież to czas przedświąteczny. Z drugiej strony słyszę w telewizji uwagi polityków, ze ograniczenie handlu to mniejszy przychód, za którymi idą podatki, wpływy do budżetu państwowego. Niedziela jest ważna dla Chrześcijan i dlatego powinni mieć zawsze wolny ten dzień, dla Żydów jest ważna sobota, którą powinni mieć wolną, dla ateistów nie ma to znaczenia jaki dzień będą mieli wolny więc może to oni powinni obstawiać soboty lub niedziele i wszyscy byliby zadowoleni? 

Dzisiaj obudziłam się bardzo wcześnie zastanawiając się kiedy mnie się uda przygotować do nadchodzących świąt i nagle spłynęła na mnie głęboka myśl, że przecież jestem przygotowana. Aż oczy szeroko otworzyłam. Jak to? Nie posprzątane, prezentów nie ma, choinki nie ma, planów na świąteczne menu brak. Mam opłatek, kupiłam go w poprzednią niedzielę na pewnym stoisku - płynie dalej myśl. Tak, jestem przygotowana. Przecież w święta Bożego Narodzenia nieważna jest choinka, prezenty ani suto czy niesuto zastawiony stół. Ważniejszy od prezentów i choinki jest opłatek, ważniejsze od potraw świątecznych jest Komunia Święta w kościele w tych dniach, ważniejsze od naszych gości i rodziny jest spotkanie z Panem Jezusem, to on rok rocznie rodzi się na nowo w polskiej tradycji aby przywołać do siebie zbłąkane i zagubione  owieczki i poprowadzić je za sobą do swojego Ojca w niebie. 

Oparłam się stoiskom jarmarcznym z przeróżnymi świątecznymi ozdobami robionymi ręcznie i w masowej produkcji ale podczas spaceru po Starówce Warszawskiej trafiłam na nieduży straganik u stóp kościoła z pracami dzieci z domu dziecka i sióstr zakonnych. Mój gen szkota traci swoją moc bo jest to dla mnie możliwość pomocy, sprawienia radości autorom prac. W tym roku były rzeczywiście piękne. Dla mnie wszystkie takie prace są wyjątkowe i piękne ponieważ noszą w sobie ładunek pozytywny sam w sobie ale te są rzeczywiście inne. 

 

Wazon i świeczniki, prace wykonane techniką malowania na szkle. Do tej pory jestem mocno zaskoczona, bo po wyborze świecznika i czekając aż syn wybierze swój, siostra zakonna nagle wyjęła ten wazon, mówiąc, że ma coś dla mnie. A ja przecież kocham ptaki. Skąd wiedziała? Nie znamy się. Mogła pokazać mi typowo świąteczny wzór, też bym kupiła. Tutaj też dając co łaska nabyłam tegoroczny opłatek i czuję, że jestem przygotowana do świąt.

Staram się rok rocznie wspomóc charytatywnie tego typu działalność dla tej dziecięcej i młodzieżowej radości, że ich prace komuś się spodobały a oni sami mają wkład w zbiórkę pieniędzy. Prace stają się ozdobą mojego domu bądź te mniej trwałe ozdobą świąteczną. 

Z trwałych pamiątek moich charytatywnych zakupów z poprzednich lat jest obrazek, który wisi na ścianie i malowana szklanka z uchem służąca za pojemnik na różności. Za każdym razem, kiedy na nie patrzę myślę o autorach prac a przede wszystkim o tych wszystkich potrzebujących, samotnych, opuszczonych, którzy nie mają tyle szczęścia co ja  mając zdrowe i udane życie.

Kochami spokojnych dni i aby duch świąt nie zagubił się nam podczas natłoku przedświątecznych porządków i zakupów :)