Jesienny gość / Squirrel visit

O jej... już druga połowa października a tu cisza. Dni mijają mi bardzo szybko. Jak dla mnie jest za krótki dzień, w sensie jasności. Należę do tych ludzi, którzy, kiedy robi się ciemno przechodzą w stan powolniejszy, bardziej głowa skłania się ku odpoczynkowi niż dalszym działaniom. To jest ten czas, kiedy jeszcze bardziej od pisania wolę czytać Wasze blogi. Pod koniec września odwiedził naszą działkę niezwykły, rudy gość. Nie dojrzałabym go, gdyby z rana nie wybrał sosenki na wprost mojego okna. 

It is the real autumn since a squirrel has visited our garden.

Kilka dni temu, będąc na spacerze z psem doleciał mnie dziwny hałas dochodzący z rosnącego w pobliżu dębu. W jego rozłożystych konarach coś biegało a może nawet i mieszkało? Przemknęła mi myśl, że może osiedliła się wiewiórka? I okazało się, że miałam rację. Mamy nowego sąsiada. Wiewiórka odwiedzała naszą działkę i przez kilka kolejnych dni siedziała na naszej sosence. Próbując zrobić jej pamiątkowe zdjęcie, wystraszyłam ją, ale na szczęście, ten jednorazowy incydent nie wpłyną na kontynuowanie odwiedzin. Tutaj aż przytuliła się do gałęzi aby nie było jej widać. Siedziała tak rozciągnięta przez cały czas mojego pobytu a przecież byłam daleko od niej i na zupełnie innej wysokości niż ona.
We were delighted with the visit of the squirrel, because we had never had any squirrels before. We know them from city parks. I was able to take some photos as a souvenir, but I preferred to observe the squirrel through the window so as not to stress the animal. The squirrel would sit on our pine tree and eat young cones. We are very happy that the squirrel chose our garden. A few days earlier, I was walking my dog and heard a strange noise in the oak branch that grows nearby. I even thought if it wasn't a squirrel? 

Dlatego więcej obserwowałam ją z okna, aby jej nie stresować i w sumie miałam lepszy widok na nią. Jej obecność uświadomiła mi jeszcze bardziej jak mocno połączeni jesteśmy z naturą i tyle rzeczy nam umyka w codziennym pośpiechu, plątaninie myśli. I jakie mamy szczęście, że nie musimy aż tak przygotowywać się na zimę jak dawniej robili to ludzie czy właśnie muszą to robić zwierzęta.
The presence of this squirrel made me even more aware of how strongly we are connected with nature and so many things are lost in the daily rush, in the tangle of thoughts. And how lucky we are that we do not have to prepare for winter as much as people used to do, or what animals have to do.

Pozdrawiam Was bardzo serdecznie

 i dziękuję, że o mnie pamiętacie

Keep well 

:)