Zaczynają kwitnąć krokusy i pocztowa niespodziewajka

Marzec jest tak mało inspirujący ogrodniczo, że za bardzo nie miałam czemu robić zdjęć. Owszem, wyłażą z ziemi roślinki, liliowce w ogóle nie boją się opadów śniegu, które ku naszemu ogólnemu niezadowoleniu wciąż nas nawiedzają. Z ogromną tęsknotą czytam i oglądam wiosenne prace na innych blogach. Dlatego tym bardziej cieszy każdy pojawiający się kwiatek, a ten pierwszy, kwitnący aż zachwyca. Rok rocznie obiecuję sobie, że posadzę przebiśniegi, że posadzę więcej krokusów, że posadzę więcej zwiastunów przedwiośnia ale ciągle jesień tak bardzo mnie zasmuca, że prace ogrodowe ustają mimo, że zima przychodzi do nas coraz później... Za to odchodzi zdecydowanie za późno. 

Kiedy w innych rejonach Polski ludzie cieszą się już pierwszymi zbiorami wczesnych nowalijek u nas nadal straszą poranne przymrozki, które ścinają większość naszych prób uprawowych. Tak naprawdę to możemy wziąć się za coś poważniejszego dopiero po zimnej Zośce (after 15 May). Wprawdzie w tym roku znów mam pewne plany aby poeksperymentować, ale to w innym poście. Dzisiaj jest mój wielki zachwyt nad pierwszymi krokusami, które przedzierając się przez nieprzychylną aurę tego miejsca są, kwitną i spędzają każdą wiosnę z nami. Mogłyby się lepiej rozrastać, ale z tym tutaj jest spory problem, więc cieszymy się, że cebule zimują i że po prostu są. 

Przyroda sprawia nam różne niespodzianki więc  również chciałam napisać jeszcze o jednej marcowej niespodziance, która sprawiła mi ogromną radość i bardzo zaskoczyła.

Jest to prezent od osoby z zaprzyjaźnionego blogu. Prezent własnej twórczości, która mnie zachwyca odkąd trafiłam na ten blog i zaczęłam obserwować Agaji prace z  blogu  Z biegiem lat, dni, nitek...  . Dla mnie jest to przede wszystkim wręcz namacalny dowód na cudowne relacje międzyludzkie, na możliwość zawierania bliższych znajomości w świecie wirtualnym. Zawsze takie rzeczy, kiedy mam okazję oglądać, bardzo mnie wzruszają i napełniają nadzieją na przyszły rozwój prospołeczny. Nie wiem czy Agaja tak do końca życzyłaby sobie abym o tym napisała, ale chciałam powiedzieć, że te Jej zakładki są niewiarygodnie misternie wyszyte. Tego nie widać na zdjęciach. Ścieg jest niesamowicie drobniutki, splot ciekawie się ze sobą przeplata i mimo, że mam tę zakładkę już od kilku dni, to wciąż nie przestaję się dziwić jak można takim maczkiem wyszywać. Moja zakładka jest przepiękna i Agajo bardzo Ci za nią dziękuję, sprawiłaś mi ogromną niespodziankę i wielką radość. Dziękuję również za śliczną karteczkę z życzeniami.

Kochani bardzo dziękuję za odwiedziny na blogu, które sprawiają mi wielką radość, bez względu  czy wstawiam nowy post czy nie, to  staram się chociaż na bieżąco zaglądać do Was.