Każdy jesieni ma już chyba po kokardkę (satiate in the fall). Mimo to będzie kolejny temat jej poświęcony. Spacerując po działce w promieniach, porannego słońca, olśniło mnie, że jesień jest u mnie w kolorach pastelowych. Niestety aparat nie zdołał uchwycić tego co ja widziałam. Mocno zgasił kolory i zdjęcia wyszły przyblakłe, za pewne ja czegoś nie ustawiłam. W każdym razie, rzadko kiedy widzę jesień, więc to odkrycie było dla mnie zdumiewające.
Gdzie nie spojrzę wszędzie mowa o jesieni, ale jak może być inaczej, kiedy właśnie wszędzie otacza mnie pani Jesień? Jej czas, ta pora. Mało tego, będzie jej jeszcze więcej. Chciałabym aby mnie zainspirowała, obudziła... a może raczej wybudziła z marazmu, w którym tkwię. Ktoś pięknie napisał na blogu, że jest ,,kryzys blogowania" i ja właśnie to mam. Sporo jestem w blogosferze, czytam Wasze blogi, które mnie mocno motywują do jakiś czynności, do działania. Dzisiaj dzięki Wam, wzięłam aparat i pospacerowałam po działce. Ile braków i czekających zadań widziałam, to tylko ja wiem... ale wolałam skupić się na kolorach. Można powiedzieć, że moja działka ma kilka stref i najbardziej podoba mi się część leśna. Najstarsza i często nazywana ,,ciemną stroną", bo latem jest tam mroczno. Przy ostatnich upałach jest genialnym miejscem, w którym czuje się chłód i miłe zacienienie. Oprócz nas, kochają tę część i ptaki.
Mam nadzieję, że udało mi się chociaż w przybliżeniu pokazać, co mnie zachwyciło.
Pozdrawiam Was bardzo serdecznie i piszcie na swoich blogach. Twórzcie piękne słowa, zdjęcia ze swoich spacerów, wycieczek i prac.
Otwórzmy się na nowo na naturę, na przyrodę, na życie...
:)
Moi Mili.
Przypadkowo odkryłam, że Google wrzuciło mi kilka Waszych komentarzy do spamu. Coś niewiarygodnego.
Od teraz będę częściej zaglądać do spamu
i Was też uczulam, jeśli ktoś nie zagląda.
Tak pięknie!
OdpowiedzUsuńPrawda? Cieszę się, że Ci się podoba :)
UsuńZdjęcia rzeczywiście piękne. Trochę wyglądają jak namalowane obrazy.
OdpowiedzUsuńSzczególnie to rozmazane, przedostatnie. Ale bardzo mi się spodobało.
UsuńTak trzeba korzystać z tych jakże ulotnych chwil. Bo nawet jak się powtórzą to i tak nie będą takie same. Nie potrzeba daleko wędrować, własna działka dostarczyła Ci tyle pięknych obrazów. Fakt oko obiektywu to nie oko człowieka, zawsze będzie obraz uboższy ale równie piękny. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńAle zdarza mi się czasami, że fotka wychodzi ładniej. Niektórzy robią zdjęcia tego samego obiektu i zawsze wyjdzie inaczej, prawda?
UsuńI jesień i zdjęcia urocze:) Oby tak pięknie było jeszcze przez kilka dni, a nadrobię wszystkie zaległości w ogrodowych pracach i zostanie mi tylko posadzić róże, na które bardzo czekam:)
OdpowiedzUsuńPogoda piękna, a ja chora. Mogę tylko popatrzeć. Coś próbuję robić ale ciężko idzie.
UsuńZdrowiej szybko, bo jeszcze chyba tylko tydzień tych jesiennych cudów będzie:)
UsuńDziękuję.
UsuńUwielbiam ten czas za barwy, zapach, światło! Kryzys blogowania to ja mam cały czas. Ty mnie namawiałaś właśnie na blogerski rozwój . Więc staram się czasami cos napisać, choć w niedoczasie jestem. Zwłaszcza w czasie kompotów i grzybobrań.
OdpowiedzUsuńTak? To cudownie, że coś mi się udało :) Super!!! To ciągnijmy się razem :)
UsuńTo mnie zaskoczyłaś Agatko. Nie wiedziałam, że są kryzysy blogowania. Mam potrzebę pisać, to piszę. Nie ma takiej potrzeby to nie piszę. Takie etapy jak w życiu. pewnie potrzebujesz przeżywać bardziej intymnie. Nie martw się Agatko. Czasem szkoda, że napłynie oświecona myśl i się nie podzielimy. Ale wróci, nadejdzie pisarskie natchnienie. Buziaki Agatko. Wdychaj wiatr i pochłaniaj kolory. Bez pisania, to zupełnie inne odczucie :-))). ps. o może o tym ? :-))
OdpowiedzUsuńA wiesz, że sama rzadziej piszesz? Jak dla mnie to bardzo rzadko :P . ,,Kryzys blogowania" to raczej codzienna ospałość, którą widać w blogosferze. I tu nie chodzi o jesienną ospałość jaką często ma się. U mnie na to składa się wiele rzeczy, niekoniecznie epidemia. Mam nadzieję, że się ,,przebudzę" :)
UsuńProfesor Maria Janion uczyła, żeby dużo pisać i dużo czytać. Nie wszystko się zawsze nadaje, ale w końcu dojdzie się do sedna, czyli do tego co się chce przekazać. Nauczyła Tokarczuk na Nobla i wiele innych znakomitości, więc coś w tym jest. Tak to bywa, okazało się, że pisanie nie jest jedyną moją pasją. Robię już dużo rzeczy. Właściwie to nie wiem w co ręce włożyć :-)))A wszystko jest dość kreatywną pracą, a moje pisanie pochłaniało całą moc twórczą, bo to i wspomnienia osobiste, i wspomnienia czego kto mnie nauczył, co odkryłam. Ja nie jestem geniuszem, muszę dużo przemyśleć, żeby być jak najbardziej wiarygodną. Choć z drugiej strony, jak mawiał mój Nauczyciel BON, to co powstało jest najlepsze i widocznie tak ma być. Oczywiście nie doskonałe, tylko najlepsze na moje możliwości, hehe. relaks, balans, spokój daje medytacja, bądź Tai Chi medytację w ruchu. Jeden ruch przepływa w drugi, choć wkładana jest wewnętrzna siła w nogi, w ręce, a rozluźnia barki i kręgosłup, które dzięki temu się poruszają. No nieźle :-))) Medytacja to najlepsza rzecz na świecie. Jak mówił Namkhai Norbu: pozwól myślom płynąć swobodnie, nie zatrzymuj ich, aż przyjdzie oświecona myśl. Czyli ta cenna, która była Ci potrzebna, żeby odetchnąć błogo.......ciekawe, czy to się nadaje na posta? :-))) Uściski:-))
UsuńPisz kochana jak najwięcej :)
UsuńU mnie też coraz bardziej jesiennie, ale są dni, w których jeszcze mocno czuć lato. Pastelowe barwy jesieni są cudowne! Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńDzisiaj jest zadziwiająco ciepło. Aż szkoda tej pogody. Mogłaby trwać i trwać...
UsuńO Boże jakie przepiękne zdjęcia, jak cudnie jest w Twoim ogrodzie. Oglądam kolejny raz i wracam bo tak wiele jest piękna w tym dzisiejszym poście. Nie lubię deszczowej, mrocznej jesieni ale taką zjawiskową mogę bez przerwy oglądać.
OdpowiedzUsuńKryzys blogowania? mam go cały czas, doskonale zdaję sobie sprawę z tego jaki jest mój blog. Już dawno powinien przestać istnieć. Jednak muszę być nieobiektywna ale silna aby nie popaść w deprimere bo z tego paskudztwa wychodzi się bardzo długo.
Przesyłam Ci moc uścisków i serdecznych pozdrowień:)
Bardzo Ci dziękuję, ale co ja czytam? Jaki jest twój blog? Jest fantastyczny, w ilu miejscach dzięki Tobie byłam, ile pięknych rzeczy mogłam z bliska zobaczyć. Co Ci się nie podoba w blogu? Jest cudowny i taki pożyteczny. Proszę mi tu raz dwa spojrzeć na swój blog inaczej. Nie zgadzam się :)
Usuńpięknie i kolorowo:)U mnie jeszcze sporo kwitów kwitnie a szałwia łąkowa postanowiła tez zakwitnąć:)choć w terenie też ją widziałam kwitnącą.pozdrawiam serdecznie
OdpowiedzUsuńWidziałam na twoim blogu, że u Ciebie to jeszcze mocno zielono.
UsuńKocham jesień, ona zasługuje na pochwałę i prezentację.
OdpowiedzUsuńW tych dniach jest wyjątkowo piękna, nawet ja ją ujrzałam :)
UsuńPodobnie jak Basia, jestem fanką jesieni. A Ty ją pięknie pokazałaś na zdjęciach. Życzę Ci miłego tygodnia :)))
OdpowiedzUsuńJesień głównie znam z cudzych zdjęć i opowieści o niej. Ale obecna piękna, słoneczna pogoda pozwala mi na zobaczenie czegoś. Jestem jesiennym daltonistą, więc to niebywałe dla mnie doznanie.
UsuńJak wiesz, ja jestem wielką miłośniczką jesieni, kocham ją najbardziej i wierzę, że będzie Cię inspirować kochana. Napisałaś bardzo piękne i szczere słowa. Masz ogród magiczny, zdecydowanie możesz uwieszać swoje zdjęcia i się nimi ciszyć, bo czemu nie...nie umiałabym napisać czemu nie. :) Widzę bajeczne barwy, wyobrażam sobie to, co jeszcze tam widziałaś. Ten mroczny zakątek...kurcze no wspaniały. Kocham ciepłe barwy jesieni, to jak słońce oświetla je wszystkie, jakie fajne cienie powstają na liściach, na ziemi, te rozbłyski. Kocham też te mroczną jesień i jej tajemniczość, gdzie czuję, że akurat dla mnie jest zrozumiała, choć po części. Tak, to post bardzo wpadający mi do serca, dziękuję. Pisz kochana, jesteś tu ważną częścią!!!! <3 :****
OdpowiedzUsuńWyobraź sobie, że twój wpis wylądował w spamie. Coś niewiarygodnego! Ostatnio mam jakieś idiotyczne naloty spamów i często zaglądam do komentarzy i Cię wypatrzyłam. Patrzę, nie ma Cię w poście. Gdzie się podziałaś? Zagadkowa dla mnie sprawa, bo ja średnio znam się na blogowej technice, ale szukam Cię. Dotarłam do spamu. I dzięki Tobie okazuje się, że tam wylądowało kilka innych wpisów różnych użytkowników, dawno, o których nie wiedziałam. Dzięki Tobie odnalazłam je. Czy to nie działanie mające jakiś dobry cel?
UsuńAch! Ja też uwielbiam cienie i jasności, prześwity... wzory z przeróżnych poświat i odbić. Uwielbiam :) Cieszę się, że Ci się podoba. Mnie też zachwyciło i zaskoczyło, że tak może być w moim dziwacznym ogrodzie. Buziaki :D
UsuńMła nie ma jesieni po kokardkę, jest w tym roku piękna i coolorowa. Niech trwa. :-D
OdpowiedzUsuńNa pewno, miłośnicy jesieni nie będą mieć jej ,,po kokardkę" :D
UsuńNie przepadam za jesienią ale taką piękną, kolorową i ciepłą to lubię. Pozdrawiam :-).
OdpowiedzUsuńJa jestem jesiennym daltonistą, więc rzadko kiedy widzę kolorową jesień :). Najczęściej jest żółta, brązowawa i nudna.
UsuńPo za latem to chyba kolejną ulubioną moją porą roku jest Jesień. Te kolory, ten czas spokoju i spadających liści mnie zachwyca. Uwielbiam biegać po liściach i wsłuchiwać się w dźwięki, które się wydobywają. Mój 6 letni syn Szymon też bardzo lubi Jesień za wszystkie jej dary. Każdy liść nazywa darem Jesieni, każdy kasztan, kamyk który w tym czasie napotka. Jest to urocze i piękne jak dziecko cieszy się z tak małych a zarazem pięknych rzeczy. A co do Twoich zdjęć to są przepiękne i może nawet to dobry pomysł aby je obłożyć w ramkę i powiesić na ścianie jako dekorację :-) Pozdrawiam cieplutko
OdpowiedzUsuńMoją ulubioną porą roku jest wiosna i lubię też lato. I tak sobie teraz pomyślałam, że może tak jak TY, lubię kolejną porę roku po tej ulubionej? Miło mi, że podobają Ci się moje zdjęcia. Mam kilka, które zrobiły na mnie wrażenie i tak nagle przyszło mi do głowy z tą galerią. Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie i twojego synka :)
UsuńPiękną mamy jesień w tym roku i do Ciebie też zawitała :).
OdpowiedzUsuńJa już od jakiegoś czasu za każdym razem jak wchodzę na bloga sprawdzam spam...
Wiem o spamie i przecież często na @ wpada i trzeba zaglądać, ale jakoś tutaj, nie wiem, pominęłam. Szkoda, że nie jest tak skrupulatne przy spamowanych komentarzach. Masz rację, jesień tego roku zaczęła się bardzo ładnie :)
UsuńPiękne jesienne zdjęcia. Zagląda do spamu raz na jakiś czas i robię porządki. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuńJa też zaczęłam zaglądać do spamu.
UsuńDopiero teraz widzę, Twój komentarz. Nic się nie martw. Wszystko u nas dobrze. Pozdrawiam cieplutko:*
OdpowiedzUsuńFantastycznie. Bardzo Ci dziękuję, że napisałaś. :)
UsuńPiękne jesienne zdjęcia. Mieszkasz w wyjątkowym miejscu. Pozdrawiam serdecznie 🌺🌺🥰🥰🥰
OdpowiedzUsuńCzasami też je tak widzę, ale tylko czasami :) Dzięki
UsuńHello Agatek. I did not know we have the same seasons! That is amazing. Hope you have a nice weekend!
OdpowiedzUsuńHello Anonymous :) I think I know your blog but I don't know. Thank you for visiting my blog. Regards :)
UsuńJaki piękny ogród! Zapraszam do mnie flowersblossominthewintertime.blogspot.com
OdpowiedzUsuńDziękuję :) Rzadko kiedy ktoś mój ogród, nazywa ogrodem :)
UsuńPrzepiękne jesienne kadry, uwielbiam te wszystkie barwy od czerwieni po złoto 😍
OdpowiedzUsuńKocham taką słoneczną jesień!
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za odwiedziny😀🍁
Bardzo mi miło :)
UsuńMoja tegoroczna jesień jest cudna, spełnia wszystkie pokładane w niej nadzieje. Odkąd blogger zaczął wariować regularnie sprawdzam SPAM i "wyławiam" komentarze, które tam wylądowały nie wiedzieć czemu 😊
OdpowiedzUsuńJa też zaczęłam zaglądać. Nie powinien program czegoś takiego robić.
Usuń