Biało...

I wszystko jasne... Biaaaałoooo (white). Dla kogoś wyczekującego wiosny widok wprost porażająco zabójczy. W dodatku jak się jeszcze robi weekendowe plany ku radosnym, wiosennym porządkom. Tak sobie myślę, że gdyby tak w grudniu czy w styczniu ale raz a porządnie spadł śnieg, i ,,było po Bożemu" biało przez cały czas, to człowiek jakoś tak by zachowywał się spokojniej a tak adrenalina wzrasta wraz z obniżającą się temperaturą. Tegoroczna zima nie jest absolutnie dobra dla naszego psychicznego samopoczucia a myślę sobie, że i dla osób starszych również. 

Znów mam zimę... bezwietrznie, cicho i spokojnie za oknem no bo przecież nie w sercu czy na duszy... albo i w samej wątrobie, ale nie będę rozlewać żółci, wszak przecież jest pięknie. 

Biel osnuła cały okoliczny świat, ubrała drzewa i krzewy w śliczne srebrzyste szaty - tak, wszystko się zgadza i jak najbardziej tak jest. Może bym się jedynie zastanowiła na słowem ,,śliczne" bo nie do końca jestem wstanie to ocenić ale bardzo często spotykałam się w literaturze z takim określeniem zimowego krajobrazu i na stałe został on ,,w edukowany" (teached) w moją bezbronną podświadomość. 

 

Z tej pogody na pewno zadowolony jest młodziutki Reksio, dla którego jest to pierwsza w życiu zima. Patrząc na zachowania kotów to już nie jestem pewna czy ją lubią. Owszem spoglądają sobie na nią ciekawie, albo bardziej na przylatujące do słoniny sikorki ale nie są już tak rozbawione i ruchliwe jak dawniej. Raczej leniwie gdzieś przycupną i kontemplują biel. Tak sobie właśnie pomyślałam, że w sumie biel nie jest moim ulubionym kolorem, zdecydowanie wolę go na ścianach, we wnętrzu bardziej się odnajdujemy we dwoje niż na zewnątrz... na zewnątrz to ja preferuję zieleń, za którą z kolei nie przepadam w jakiś wielkich ilościach w domu, chyba że to rośliny doniczkowe, to zupełnie inna sprawa.

Pozostaje wypatrywać wiosny, przedwiośnia, czegokolwiek na poprawę humoru.

Miłego weekendu życzę i Reksiowego (Rex) nastroju :)