Czas liści

Dopiero co w temacie Nasze jesienne drzewa  na słuszny komentarz o potrzebie sporego grabienia przez ilość posiadanych przez nas drzew, odpisałam, że ,,nie mam klasycznych trawników więc nie ma potrzeby abym grabiła. Tyle co na wiosnę [...]". Ale to też nie jest tak do końca, że nie grabię teraz jesienią. Grabię, a jakże! Ale nie wszędzie i nie wszystko. Z racji miłości do drzew... takiej prawdziwej miłości do drzew, kocham je o każdej porze roku. Nie tylko wiosną, kiedy otwierają pąki, nie tylko latem, kiedy są słonecznym parasolem, ale i jesienią, kiedy zrzucają liście bo to ich naturalna kolej rzeczy. 

Ale nie tylko dlatego ,,łaskawym okiem" spoglądam na te wszechobecne na mojej działce grube dywany z liści. Jako człowiek z syndromem Szkota (bardzo oszczędny, nie mylić ze skąpstwem) uwielbiam wszystko to, co może mi się przydać, pozyskując za darmo. A jak jeszcze to coś bardzo przydatnego ,,spada z nieba" w tym przypadku z drzew, to trudno się nie cieszyć.  Liście są fenomenalnym produktem w procesie rozkładu i ulepszaniu gleby. Pisałam już o tym nieraz. Zgrabiam liście na rabaty aby użyźniły mi glebę gliniastą, osłaniam nimi róże i inne delikatne rośliny oraz przetwarzam je na ziemię próchniczą. A tam skąd nie potrzebuję już brać to sobie leży i się rozkłada. 

I tym sposobem jest dobry moment aby przedstawić, jeśli tego nie miałam okazji zrobić mojego, nowego przyjaciela ogrodowego, którym jest ten piękny, plastikowy kosz. Jego zaletą jest lekkość i ten ażurek, dzięki czemu niepotrzebna ziemia się wysypuje. Stosuję go głównie na zielonkę dla zwierzaków i obecnie do liści.

U mnie nie ma typowych ścieżek, są jako zielone przestrzenie rozdzielające rabaty, a że rabat jest u nas bardzo dużo i są sporych rozmiarów, czasami ciągną się i ciągną z racji podłużnej działki więc trudno czasami rozróżnić gdzie ta rabata usypana liśćmi się zaczyna a gdzie kończy. I też nie jestem pewna czy widać na zdjęciach te obsypane liśćmi na przykład róże. Czy to ważne? Tak. Bo to świadczy o tym, że na razie udało nam się zapanować nad kurami i już tak nie wychodzą ze swojego wybiegu. To mnie ogromnie cieszy, bo co sobie usypałam jakiś kopczyk z liści tam zaraz pędziły kury i rozwalały wszystko.

                        

Widać po częstotliwości postów, że skończyło się musowe siedzenie w domu i wróciłam do pracy zawodowej. 

Cieszę się, że podobały Wam się moje plecionki. I przypominam o karmnikowej zabawie, pokazujemy na swoich blogach karmniki aby podzielić się swoją miłością do ptaków. 

Pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie i życzę zdrowia bo ta pogoda jakaś taka bardzo zmienna, raz ciepło, jak wczoraj a dziś widzę, że wietrznie i chłodno.

:)