Czekając na wiosnę

Chyba tylko w okresie zimowym jest najwięcej fotek wylegujących się zwierząt na fotelach i wersalkach u nas. Latem to wręcz gardzą siedzeniem w murach wybierając w zależności od swoich potrzeb zacienione albo nasłonecznione miejsca na działce wokół domu. Nasz Czarność ze względu na to, że baliśmy się go puszczać na podwórze, kiedy był mały, spędza z nami zimę. Natomiast czy on jest taki mały, to bym nie powiedziała. 

Ma dopiero 8 miesięcy a jest wielkości naszych dorosłych kocic. Aż zasięgnęłam informacji u sąsiadki, od której go wzięliśmy na jego temat. Okazało się, że jest blisko spokrewniony genetycznie z rasowym kotem, który osiąga wielkość do 1 metra licząc od głowy do końca ogona. Nie wychodzi na podwórze tyle co na taras za to reszta czworonożnych przyjaciół regularnie go odwiedza. Z Reksiem tak bardzo się zaprzyjaźnił, że już jedzą razem z tej samej miski w tym samym czasie. Z kotami ciut inaczej bo ,,warczą" na siebie ale ogólnie jest pokojowo. Chociaż ani razu nie widziałam aby Czarność leżał sobie tak przy którejś z kocic.

Wcześniejsze zdjęcia zaprzyjaźniania się z Reksiem tutaj

Za to nasz Czarność na pewno zdobył w ich oczach pełne, kocie uznanie, bo od zeszłego tygodnia poluje na myszy z bardzo dobrym skutkiem. Tutaj muszę nadmienić, że jest we mnie jak zwykle wielki rozłam, tak jak pomiędzy miłością do kotów a miłością do ptaków, tak i miłością do kotów i naprawdę wielką sympatią dla myszek. Jest mi zawsze bardzo smutno, kiedy któraś zostaje upolowana i byłabym o wiele szczęśliwsza gdyby mieszkały sobie w blaszaku albo gdzieś pod kurnikiem. Tak jak opisywałam, że kocha kocyki, tak bardziej od pudełek, do których zdarza mu się wchodzić, podoba mu się półka w biurku syna. Po prostu sobie ją zaadoptował. Najpierw starał się zmieścić wśród różnych klamotów, które tam były ale wyglądał tak żałośnie, że opróżniliśmy ją i daliśmy jemy. Ach!!! Kocia radość nie miała granic. Wchodził i wychodził. Uwielbia tam siedzieć, szczególnie kiedy syn tuż obok odrabia lekcje.

I taki to świat Czarnosia... A za oknem nadal biało. Ale przynajmniej nie dosypuje śniegu. Patrząc na te moje zwierzęta zaczyna do mnie docierać to co mówią inni ludzie, że zima jest po to aby ruchliwy człowiek czy jak mawiała moja śp Babcia ,,szałaput" mógł wreszcie siąść na tych swoich 4-literach i trochę odpocząć. Może i tak...?

Pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie i dziękuję za odwiedziny

 :)