Pierwszy poranek / Hello New Year!

Jeśli ktoś czeka na mój wpis w pierwszy dzień Nowego Roku to się nie rozczaruje, jest. Chociaż mało brakowało a by go nie było bo stwierdziłam, że nie ma sensu pisać właśnie dzisiaj skoro dopiero co pisałam post a nic się nie zmieniło od poprzedniego wpisu.

A jednak! Myślę sobie, że warto zapisać w moim blogowym pamiętniku, że dzisiaj wyszłam sobie na taras z kubkiem porannej herbaty, bagatela w samej bluzie i było mi ciepło. 

Welcome to the first day of the New Year! I drank morning tea on the terrace and didn't have a jacket because it was warm. Then I went for a walk on the plot. There were animals with me. I thought it was wonderful to have animals around and see how happy they were. I wish everyone a big heart and peaceful days.

Wczoraj był jakiś mrozek i nawet wiatrzysko zimne, które utrudniało mi zamknięcie bramy a dziś pięknie i spokojnie i tak ciepło. Sama przyjemność w przebywaniu na świeżym powietrzu. I właśnie od takiego porannego i noworocznego spaceru zaczęłam swój pierwszy dzień.

Szarość dnia jest idealnym tłem dla roślin zimozielonych i zawsze cieszę się, że je mam w ogrodzie. O tej porze roku przykuwają spojrzenie. Podczas spaceru towarzyszyły mi zwierzęta. 

Podrośnięta Kulka, Reksio i Kicia. Kulka jest tak żywiołowa i ciągle zaczepiająca naszego starzejącego się już Reksia o niesamowitej cierpliwości, że trudno zrobić dobre zdjęcie. Uwielbiam ich obserwować. Reksio od szczenięcia lubił posiedzieć, poleżeć słowem bez zbędnego ruchu kontemplować otoczenie i do dnia dzisiejszego często po prostu siedzi sobie w słońcu albo w półcieniu i siedzi. Kulka próbując go naśladować też siada obok

ale jej usposobienie jest zupełnie inne - żywe, energiczne, skore do wszelakiego ruchu. Więc na początku siedzi, potem zaczyna pokładać się na ziemi i niecierpliwie zerkać na Reksia. A to łapami się bawi, a to próbuje pyszczkiem sięgnąć coś z pozycji ,,nieruchowej pupy". Twardo próbuję wytrwać w tym stanie, dla niej niezmiernie trudnym. Sprawia wrażenie takiego ludzkiego dziecko, próbującego wysiedzieć w jednym miejscu i cierpliwie czekać na ciąg dalszy. Nad stawem było dużo ciekawiej. Można było zapadać się nogami w gliniany brzeg stawu i ślizgać się po jego stromym zboczu a na końcu napić się lodowatej wody. Myślę sobie, że nie ma nic piękniejszego od spędzenia pierwszego dnia Nowego Roku w towarzystwie szczęśliwych zwierzaków. Nowy Rok przywitał nas spokojem, naszą codzienną nostalgią i monotonią ale to jest właśnie dobre. Czaruś leży obok w poduszkach i patrzy przez cały salon na sikorkę jedzącą słoninkę. 

W pierwszy dzień Nowego Roku życzę wszystkim moim czytelnikom tego spokoju ducha w sercu i w życiu codziennym. 

Życia w zgodzie z własnym rytmem serca i sumieniem 

bo one są wskaźnikiem do osiągnięcia samozadowolenia

 i satysfakcji z własnego życia.

:)

Ps. 

I post się sam napisał. Dopiszę jeszcze, że w tym roku było dużo mniej sylwestrowego hałasu. Raz czy dwa tylko wybuchło coś bezpośrednio nad naszymi głowami. Nowy Rok witałam z Reksiem i Kulką. Jako, że ona malutka to bałam się, że się wystraszy. Ciekawie zerkała na wszystko, Reksio zdecydowanie wolał wtulić się w moją kurtkę. Fajerwerki trwały na szczęście dość krótko.