Jest baba / Our new she-friend

Nie przepadam za jesienią dlatego zwracam uwagę na każdą optymistyczną rzecz jaka jej dotyczy. I tak w jednym z jesiennych odcinków Gardener's World, Monty Don podzielił się słuszną uwagą, że gdyby nie było jesieni nie byłoby grabienia liści. Obydwoje lubimy grabić liście. Są różne metody na zbieranie liści, nawet można je wciągnąć kosiarką i tak rozdrobnione wrzucić na kompost, dzięki temu szybciej się rozłożą ale ja lubię starą metodę za pomocą grabi. Bardzo lubię szelest liści podczas grabienia.

We have a new dog. Her name is Kulka (little ball). This puppy came to us after his mother's tragic death. We have sunny autumn and that's why Kulka accompanies us during garden works. We are now raking leaves. Monty Dont advises that the leaves are mowed, thanks to this they will spread out faster, but I like to rake the leaves with rakes. I like leaves rustling.



Ten rok mogę określić jako rok nowych zwierzaków i nie mam na myśli drobiu. Z kotem poszło łatwo, ogłoszenie - kotek szuka domu i go znalazł. Gorzej było ze szczeniakiem a dokładniej ze szczeniarą. Jak to brzmi! Pomimo, że mija drugi rok... chyba, bo dla mnie to jak by to było wczoraj... od śmierci mojej Suni nadal noszę w sercu żałobę. Żałobę tak silną, że mimo patrzenia na psią niedolę nie mogłam... nie byłam wstanie zaoferować miłości. A może utrata Suni była dla mnie tak bolesną, że nie chcę przechodzić tego po raz kolejny? Traf chciał, że znajomi znajomych przygarnęli ciężarną sunię (klasyczna historia psiej niedoli) Zaopiekowali się nią i dali dom. 

 

Wszystko układało się pięknie do momentu, kiedy ktoś targną się na jej życie i osierocił maluchy. Na szczęście już zaczynały same jeść i miały szansę na przeżycie. Inaczej żyje się ze szczeniaczkami, którymi opiekuje się ich mama a inaczej jak nagle spadnie to na człowieka mającego swoje obowiązki. Rozpoczęło się poszukiwanie domów dla maluchów. I tym sposobem trafiła do nas trzy tygodniowa Kulka. Z wyglądu podobna do mojej Suni i może dlatego coś drgnęło w moim sercu. Dostaliśmy takie małe coś wtulone w mięciutki kocyk w pudełku po butach. Przechodząc przez bramę szczeknęła a ja pomyślałam, że może wita się z duchem naszej Suni? Byliśmy zupełnie nie przygotowani i zorganizowaliśmy jej na biegu pudełkowy kojec, który tak lubi, że nie chce nic innego. Kocha swojego pluszowego misia i ciepłą butelkę z wodą, z którą ostatnio się pożegnała, bo już jej nie potrzebuje. I tak mamy w domu babę. Jest z nami od dwóch tygodni i zdążyła się już zakumplować z kicią i na obecną chwilę podejmuje pościg za nią już około 40 centymetrów potem gubi trop. Kicia chyba wie z kim ma do czynienia bo mam wrażenie, że siedząc na fotelu tuż nad jej głową odczuwa wielką radość, kiedy ta ją szuka i namierzyć nie może. Zabawa kapciowa, kiedy goni kapeć a potem kapeć ma ją gonić trwa już ponad minutę. Korzystając z pięknej pogody zabieramy ją też na najprawdziwsze spacery, na których poznaje świat.

Również towarzyszyła nam przy zbieraniu liści. Miałam je wrzucać na kompost, aby wzbogacić to co tam wylądowało, ale z powodu choroby męża ustały prace przy obudowaniu kompostownika i powróciłam do wkładania w worki na ziemię liściową.

Pozdrawiamy Was bardzo serdecznie

:)