Różowy parapet i nowe zasłony

Zapatrzyłam się na milczące blogi? Nie. Po prostu nie mam o czym pisać. Każdy dzień wygląda podobnie. Jest tak nudno i monotonie na tej naszej wsi, że ekscytujące stało się dla dzieci zgadywanie co będzie na obiad, bo jest to jedyna zmieniająca się rzecz w naszej codzienności. Jeśli ktoś marzy o przeprowadzce na wieś tudzież ala wieś z zamysłem zaszycia się w pieleszach domowego ogniska i wyłączenia się z tego wszechobecnego wyścigu szczurów to rzeczywiście w okresie zimowym to dostanie.

Pierwsza fotka jest troszkę rozmazana ale to przez Czarnosia, który był bardzo ciekawy co takiego mnie zainteresowało, że podeszłam do parapetu i pstrykam pudełkiem.  Więc skoro w kadrze pojawiła się jego głowa nie omieszkałam pstryknąć niezwłocznie kosztem jakości. Owe cyklameny kwitną od początku zimy a ten po lewo to ta nasza mizerota co to nie mogła mi wytłumaczyć swoich potrzeb. Pisałam o niej między innymi tutaj tutaj. Mąż uważa, że oba cyklameny zapylają się i dlatego tak długo i pięknie kwitną.

Rażąca wręcz różnica pomiędzy intensywnym czasem spędzanym w pracy a gwałtownym wyciszeniem w domu spowodowała, ku memu wielkiemu zdziwieniu, nagły powrót do zainteresowań i robótek ręcznych. Ze względu na to, że mało co umiem, to padło na nieszczęsne szycie. Przynajmniej jakiś pożytek z tej zimy i z mądrości mojej śp babci, która zawsze zimową porą przekładała wyższość spokoju i wyciszenia nad szaleństwo i działanie. Odkąd sięgnę pamięcią, na wsi zawsze okres zimowy był czasem odpoczynku, po ciężkiej pracy od wiosny do jesieni. Ziemia odpoczywała i człowiek również. Tak więc zajęłam się zasłonami w salonie, które niezmiennie podobają mi się, ale kupione na samym początku zamieszkania tutaj jako zasłony tymczasowe zasłużyły również na odpoczynek. Nie zamierzam się ich pozbywać mimo, że to najtańsze, lniane materiały kupione w Ikea w kolorze  delikatnego  kremu.  Kiedy  tylko  mąż  powiedział  mi,  że  lubi  wzorki

kwiatowe to poszukiwania materiału na zasłony do salonu stały się dużo prostsze. Obecnie motyw jest ciut za delikatny i ginie w salonowej przestrzeni i różnorodności kolorystycznej ale czym więcej będzie porannego słońca tym i ten materiał będzie bardziej widoczny. Na razie zasłony wiszą na najmniejszym oknie w salonie jako testery czy rzeczywiście ten wzór nie będzie burzył męskiego spokoju. W całości zająć mogą niecałe 7 metrów szerokości ścian. Jeszcze przede mną kosmetyka umarszczenia tkaniny, ale ogólnie pozostanie w takiej prostej formie. Nie lubię współczesnych udziwnień okiennych za to jestem wielką miłośniczką tkanin. 

Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za odwiedziny

 :)