Luty i jego niespodzianki

Luty tego roku jest mroźny i sprawia wrażenie jak by się kłócił z panią Zimą. Co nasypie śnieg to odwilż nadciąga i znów robi się biało... to znów temperatura na plusie. I ta zabawa trwa do dzisiejszego dnia. Dziś znów przywitał mnie biały poranek. Doszłam do wniosku, że i ten śnieg, i to ciężkie ubranie, i ten mróz byłby jakoś do przyjęcia i zniesienia przeze mnie gdyby świeciło słońce. A tu pochmurno i pochmurno a promieni słonecznych jak na lekarstwo. Zdaję sobie sprawę, że dzięki chmurom jest dużo cieplej ale mimo wszystko słoneczne dni, nawet mroźne są dużo lepsze dla psychiki ludzkiej.

Luty jest nijaki przez to, że pochmurny. Mieszkając w mieście w połowie lutego robiłam wyprawę z dziećmi w poszukiwaniu pierwszych oznak wiosny i najczęściej na działkowych ogródkach już coś się znalazło... tu nie ma szans... 

Ale od tego roku miesiąc luty będzie mi się zawsze kojarzył z piękną niespodzianką jaką dostałam od kochanej Basi z blogu Pięć pór roku . Wiedziałam, że mnie Basia wyróżniła, uprzedziła na swoim blogu, że szykuje jakąś dla mnie ,,malutką" niespodziankę ale nawet do głowy mi nie przyszło, że będzie tak wielka! Tomik poezji autorstwa Basi. Już nawet nie podziwiam i nie zachwycam się ale kocham i uwielbiam poezję Basi. Chwyta mnie za serce dociera do duszy a wielokrotnie wiersz umieszczony na blogu jest odpowiedzią dla mnie na moje problemy czy rozterki a nawet dylematy duchowe. Jestem szczęśliwą posiadaczką wcześniejszych tomików poezji i są one ze mną zawsze i wszędzie.

Basiu kochana z całego serca dziękuję Ci za tak ogromny prezent.

 

Już próbując sklecić kilka słów podziękowania wzruszyłam się i ciężko mi zebrać słowa w sensowną całość. 

Bardzo Ci dziękuję. 

Czekoladki były bardzo smaczne i za nie w szczególności dziękują Ci moi chłopcy. Przylgnęli do nich tak szybko ja ja do tomiku poezji. 

:)  :)  :)