Nad stawem w grudniu

Jestem bardzo zaskoczona komentarzami, że moja okolica może się komuś podobać. Być może wygląda to na jakąś kokieterię z mojej strony ale ja naprawdę spoglądam na nią dużo mniej przychylnie. Latem... latem niby jest lepiej ale w rzeczywistości dużo gorzej bo teraz patrząc na puste pola widzę je takimi jakie są i już. Natomiast latem patrząc na nieużytki robi mi się przykro, że tyle ziemi leży wciąż odłogiem i próżno szukać łanów zbóż czy pastwisk lub łąk. Nieużytki niby też mają swój klimat i urok. Po długich, pochmurnych dniach każdy promyk słońca jest przeze mnie bardzo mile widziany, nawet taki o poranku lekko przypudrowany różem, zwiastujący przymrozek nadchodzący lub trwający właśnie.

Działka śpi. Tak jak wszędzie dookoła tak i na niej niewiele się dzieje. Gdyby nie zwierzęta wiejskie to sprawiała by wrażenie fragmentu bajki o ,,Śpiącej królewnie" , w której cała okolica zasnęła wraz z główną bohaterką. Dobrze, że chociaż do słoniny przylatują sikorki ale jest ich znacznie mniej niż w zeszłym roku, może to za sprawą cieplejszego grudnia i dużo wyższych temperatur niż za zwyczaj. W tym roku odwiedzają nas głównie tegoroczniaki więc cieszymy się patrząc na nie. Starsze pewnie doskonale radzą sobie w lesie. W ogóle mało jest ptaków w okolicznych krzakach i chaszczach. 

W poszukiwaniu czegokolwiek interesującego na działce dotarłam nad nasz stawik. Tafla wody zmrożona ale wyglądała ciekawie. Akurat się z lekka przejaśniło i ładnie wyglądała z puchatymi chmurami na niebie. Z moim jesiennym porządkowaniem działki jest różnie, w tym roku niewiele miałam czasu na niego bo ciągle padało, ale są miejsca, w których z premedytacją zostawiam dzikie chabecie, którym mrozek często dodaje zimowego uroku. Lubią je też ptaki, które bujają się na nich. Zwykła trawa również nabiera ciekawego wyglądu. 

Nawet Reksio wybrał się ze mną zaciekawiony po co idę na koniec działki. Czego szukam, a może znów wybiorę się na spacer?

 
Zaskoczyła mnie kwitnąca leszczyna. Wydaje mi się, że się z lekka pośpieszyła.

I pewnie znów nici z owoców. Przecież zima prędzej czy później nadejdzie i zmrozi wszystkie jego kwiaty. Szkoda, że natura jest taka prosta i nie ma w sobie jakiejś blokady, zabezpieczenia przed takimi anomaliami pogodowymi.

Ot i taki grudzień i takie zakończenie roku. Albo susza albo ,,mokry rok" i taki to nasz klimat mało przyjemny. A jaki będzie następny? Prócz tego, że jesteśmy coraz starsi i coraz mniej mamy sił? 

Wszystkiego dobrego życzę w nadchodzącym Nowym Roku. 

My spędzamy go w domu, jak co roku od lat i dobrze nam z tym. 

Może kiedyś to zmienimy ale nie w tym roku. 

Miłych chwil w sylwestrowy wieczór życzę.

W oczekiwaniu na Nowy Rok popatrzę sobie jeszcze na przepiękny wschód słońca...

Do siego Roku!!!