Podwórkowe opowieści.../ My hens

kwiecień 

Nastał czas, że świat blogowy pełny jest kwiatów, słońca, wycieczek i jak to ja, wolę czytać niż pisać. W dodatku jak na innych blogach jest tyle interesujących i wciąż nowych rzeczy a mnie się zdaje, że w kółko piszę o tym samym. 

Właśnie wróciłam ze stawu, gdzie umieściłam przy brzegu grubszy konar, aby z jednej strony łagodnie wchodził w wodę. To dla ptaków. Człowiek staw ma i wydaje mu się, że ptaki mają gdzie się napić. Ale jak brzeg jest stromy to nie mogą. Wczoraj obserwowałam naszego, tegorocznego wróbelka, który próbował dostroić się (Sit down comfortably) do wysokiego garnka dla psów, w którym była woda i nie mógł sięgnąć a bał się, że wpadnie. To dało mi do myślenia na temat stawu i poideł dla drobiu, bo przecież są. Ale widać dla takiego małego ptaszka stanowią duży problem wielkie pojemniki. Nalałam od razu do płytkiej miski. Przy okazji apeluję o wystawianie poideł dla ptaków szczególnie tam gdzie jest bardzo gorąco. 

kwiecień

Od razu wiadomo, który to z kogutków - ten nieśmiały bo natychmiast odwrócił się tyłem dając mi wyraźnie do zrozumienia co myśli o swojej sesji zdjęciowej. Jeszcze nie mają pięknego ogona i nadal wyglądają na wyrośniętą, niezgrabną kurę ale to już niedługo. Zdjęcia są z początku wiosny bo przez opady deszczu jakoś tak nie miałam weny. Poza tym codzienność dość mocno odciągała mnie od prowadzenia bloga.

marzec 

Bardzo lubię letnie poranki bo od świtu słyszę pianie kogutów i pogdakiwanie dochodzące z kurniko-kacznika. Brakuje

mi jeszcze kwakania.
Jakaś druga tura pisklaków wykluła się u dzikich ptaków bo znów słyszę gwar w gniazach. Było dla mnie ogromnym zdziwieniem, kiedy dowiedziałam się, że niektóre ptaki dwa razu w roku wysiadują jaja a potem zajmują się pisklakami, to jest dopiero potrzeba macierzyństwa.
Jeśli ktoś ma problem z zagonieniem kur na wybieg to polecam metodę na wiaderko. Może być puste. Bierzemy takie, które kojarzy się z jedzeniem i stawiamy je tam gdzie chcemy aby pierzaste towarzystwo przyszło. U mnie działa zawsze. Jak zahipnotyzowane będą stały i pilnowały wiaderka.

marzec 

Dawno nie pisałam o Reksiu. Tylko jakieś wzmianki o nim. A Reks jak i Kacper podrósł, zmężniał i stał się gospodarzem ,,pełną gębą " (,,Reks is a wonderful host in the yard."). Często uczestniczy przy wyprowadzaniu kóz na wybieg i zaganianiu kur. Najgorzej jest jak próbuje być rozjemcą w kogucim konflikcie, wtedy wszyscy przerywamy cokolwiek robiliśmy i jak było to ważne i lecimy na podwórze, taras, balkon i za pomocą perswazji dźwiękowej stopujemy młodzieńca. Ale przede wszystkim penetruje całą działkę i mam nadzieję, że odstrasza nieproszonych gości na nasze podwórze. Jest bardzo czujny. Czasami wychodzę tylnymi drzwiami za dom coś porobić i wystarczy, że nadepnę na patyk lub w cokolwiek stuknę, puknę przez przypadek  i Reks już jest. Tak jak i Sunia tak i on nie ma problemów w relacjach z kotami, a wręcz przeciwnie stanowią rodzinę.

maj 

Na wybiegu kurzym panuje spokój i mam nadzieję, że tak pozostanie. Z dwóch kur siedzących na jajach jednak już opiekuje się potomstwem na drugą czekamy.  Zielonki  przybywa z każdym kolejnym koszeniem lub pieleniem a obecnie mają jej wręcz w nadmiarze.

maj

czerwiec

Uwielbiam odgłos nalewanej wody do pojemników, a mają porozstawiane w różne miejsca na wybiegu. Dźwięk lanej wody pamiętam z dzieciństwa, kiedy spędzałam wakacje u babci na wsi.  Często to właśnie ono budziło mnie o poranku, kiedy to wuj otwierał kurniki, karmił drób i nalewał im wodę. 

Pozostawiam serdeczne pozdrowienia dla moich czytelników. 

Ostatnio mało mnie widać na Waszych blogach bo najczęściej czytam sobie w podróży do pracy lub z niej, ale zacina mi się telefon i nie mam możliwości pozostawienia komentarza.