Bodziszki w moim ogrodzie

bodziszek korzeniasty

Moja miłość do bodziszków rozwijała się stopniowo. Tak jak do wielu innych gatunków pojawiała się od pierwszego spotkania tak tutaj dojrzewała latami niczym prawdziwy, dorosły związek. Zaczęło się od tych z pierwszego i drugiego zdjęcia, których obecnie mam mnóstwo i wciąż staram się nimi zapełniać wolną przestrzeń na działce ponieważ są idealne do zadarniania powierzchni. Pierwszych kilka kępek dostałam od sąsiadki z miejskiego ogródka w wieku 16 lat? Jakoś tak. ,,Posadź sobie i zobaczysz jak pięknie będą ci rosły i kwitły. " - oznajmiła sąsiadka przekazując mi przez wspólną siatkę kępkę zielonych liści z korzonkami. 

Tu przyjechały wraz ze mną zasiedlać ten nieznany nam teren, o którym wiedzieliśmy tylko, że to podłoże gliniaste ilaste i jako jedyne zadomowiły się bez problemu biorąc w swe posiadanie najbliższe otoczenie. To ich jedyna wada - mają łatwość rozrastania się, a że kłącza potrafią tworzyć się nad ziemią to wystarczy im kontakt z ziemią przez sąsiadów i rewelacyjnie rosną i kwitną tworząc piękne wręcz kobierce. I dopiero tutaj rozwinęła się tak naprawdę moja miłość do nich. Przy tulu ogrodniczych porażkach jakie mieliśmy one były i na nie można było polegać. Raz dłużej raz krócej się przyjmowały w nowym miejscu ale zawsze się przyjęły. Niby są do miejsc półcienistych ale na stanowiskach z większym nasłoneczniem też sobie dają radę. Nie nadają się do pełnego słońca. W bardziej cienistym miejscu przede wszystkim rozwijają liście a kwitnienie jest małe albo wcale go nie ma. W przypadku miejsc bardziej nasłonecznionych kwitnie jest całkiem spore i z tego co zauważyłam to brzegi liści nabierają czerwonawej obwódki i liście miejscami są z lekka zwinięte (pod kurczone). Całkiem dobrze znoszą suszę.

bodziszek łąkowy

Ten rok jest pod hasłem porządkowania. Przyznam się, że niepokoiłam się co wymyśliła moja głowa, ale okazuje się, że po prostu porządkuję rabaty i poszerzam kolekcję gatunków roślin, którym jest tutaj dobrze. Do nich między innymi zaliczają się bodziszki. Tak jak miałam do tej pory tylko dwa gatunki. Ten drugi pojawił się dużo później ale nie pamiętam skąd. I tym razem miłość do niego pojawiła się niczym grom z jasnego nieba, kiedy ujrzałam w trawie te cudne, niebieściutkie kwiatuszki. Mężowi coś świta w głowie, że skądś znalazła się jedna kępa w rabacie, która po prostu się rozsiała. Bo ten się rozsiewa i kwitnie dużo dłużej. Bodziszek o różowawo fioletowych kwiatach kwitnie  w czerwcu i niedługo skończy, kwitnie tak około 2-3 tygodni. Ten drugi w tym roku wypuścił już kilka kwiatów ale ogólnie kwitnie w okolicy drugiej połowy lipca lub jego końca i kończy gdzieś w sierpniu... albo i we wrześniu. Ja go pamiętam jako kwiat schyłku lata.
O nazwy ich proszę mnie nie pytać. Aby się tego dowiedzieć to musicie zajrzeć na blog Taba Azy,  która tworzy jak dla mnie fantastyczny, współczesny atlas roślin z ich nazwami, historią i mnóstwem przeróżnych informacji okraszonych jej prywatnymi zdjęciami z ogrodu. Jest to prawdziwy rarytas dla kolekcjonera roślin.  Sama liczę na to, że jak tu zajrzy to poda mi nazwy moich bodziszków abym mogła je podpisać bo za cienka w uszach jestem aby samemu rozpoznać subtelne różnice. W każdym razie dokupiłam sobie w tym roku trzy odmiany bodziszka... trzy, bo tylko tyle było. Ale na pewno rozrośnie się bodziszkowa kolekcja. Kupowałam je niestety jako bodziszek mix ale dobrze, że chociaż ustawione były w odpowiednich sektorach  różniących się stanowiskiem nasłonecznienia to wiedziałam gdzie je posadzić. To są pojedyncze sadzoneczki i nie każde obficie zakwitły. 
Tego zgarnęłam babeczkce sprzed nosa bo był ostatni (za co bardzo przepraszam na łamach tego bloga) ale zakochałam się już w samych liściach... rozumiecie, prawda? Zaskoczył mnie ogromnie, bo przed obłędnym jak na nowo posadzoną roślinę kwitnieniem, zdążył się sporo rozrosnąć. Chyba dobre mu znalazłam miejsce?

bodziszek żałobny odmiany 'Samobor'

A jak popatrzycie na kwiaty to bez problemu uwierzycie jak bardzo się ucieszyłam, że mam bodziszka o jeszcze innych kwiatach. Same kwiaty są nieduże ale jest ich tak wiele, że rekompensuje to ich wielkość. Ten powyżej kwitł w drugiej połowie maja, ale dość krótko.

bodziszek mieszańcowy
 z udziałem Geranium
 renardii 'Philippe Vapelle'
lub 'Tcschelda'

bodziszek krwisty odmiany 'Alba'

Dwa kolejne zakwitły dużo skromniej. Po lewo niebieskawy z jakby prążkami na płatkach. I kolejny z zaledwie trzema kwiatami białymi ale cieszę się, bo kupowałam go również bez nazwy ale chociaż z informacją, że będzie kwitł na biało i bardzo byłam ciekawa tego kwiatu. Mój aparat ma problem z uchwyceniem kwiatu i dlatego zrobiłam tylko jeden z nieudanym przybliżeniem. Ten biały podobno lubi słoneczne miejsca. Rzeczywiście dość ładnie się rozrósł ale widzę po łodygach, że się powyciągał, więc nie wiem, czy dać go do większego słońca? Ogólnie tego słońca ma z półtorej godziny rano i trochę przed zachodem słońca czyli  to słońce jest takie bardzo łagodne i będzie go góra z 4-5 godzin jedynie w ciągu dnia. Marzą mi się rabaty z rzędami, z różnych bodziszków. Niebieskawy kwitł na początku czerwca, ten białawy od drugiej połowy czerwca do teraz, bo zdjęcie robione było w weekend.
Koniecznie muszę zapolować na kolejne bodziszki. Są niekłopotliwe w uprawie i niesamowicie tolerancyjne glebowo a przynajmniej takie wrażenie sprawiają u mnie. Zaraziła mnie tą kolekcją wspomniana już Taba Aza i jej rewelacyjne bodziszkowe posty chociażby ze stycznia 2016 roku. Gorąco zachęcam do tej lektury. A ta ,,choroba", na którą i ja zachorowałam została zdiagnozowana jako bodziszkolera. 

Przesyłam wszystkim gorące pozdrowienia :)

24 czerwca br. - Bodziszek żałobny znów kwitnie. I doszły nam kolejne dwa. Jeden taki sam jak korzeniasty ale kwitnący na biało i ten kwitnący na delikatny róż.

bodziszek krwisty
 ( 'Striatum' albo inna różowo kwitnąca odmiana)