Jesienne radości w sadzie

Toniemy w owocach. Czyż to nie wspaniale brzmi? My jesteśmy bardzo zadowoleni. Przez te upały rok zapowiadał się kiepski ale jednak coś tam się udało wyhodować. Porównując poprzednie lata, kiedy owocu było co kot napłakał, to Dziś, jest czasem bardzo radosnym. Na zdjęciu dorodne jabłuszka naszej upartej jabłonki, która nie chciała owocować. 

Parę słów o upartej, wieloletniej jabłonce ku przestrodze dla innych początkujących sadowników. Kwitła cudownie każdego roku, obsiadały ją owady, u jej stóp ścielił się dywan z opadłych kwiatów i na tym się kończyło.

Trzy razy fachowo cięta. Nawet raz przeze mnie! Odwagi do cięcia dodał mi mój ulubiony ogrodnik Monty Don  z programu ogrodniczego Gardeners' World. Zastosowałam się do jego instrukcji: ,,Jabłoń ma być tak przycięta aby gołąb mógł przez nią swobodnie przelecieć". Tak wzięłam sobie do serca te słowa, że syn w pewnym momencie z niepokojem w głosie skwitował moje poczynania, że ,,za chwilę gołąb nie będzie miał przez co przelatywać". Słowa te mnie ostudziły.  Po cięciach rzeczywiście zaowocowała 2-3 owocami. Jakby chciała nam coś powiedzieć, bo od dwóch lat przymierzałam się z jej przesadzeniem, nie wiem czy by się udało, ale trzymałam ją dla jej pięknego kwitnienia. W tym roku miałam już ją usunąć z miejsca, w którym widziałam jabłoń pełną owoców. I co? I okazało się, że mocniej zaczęła kwitnąć druga jabłoń, posadzona niedaleko tej i prawdopodobnie nasz uparciuch nie miał zapylacza w pobliżu. [tu jest miejsce na naszą zawstydzoną minkę]. W tym roku obrodziła jak nigdy! Może to jeszcze nie są jakieś imponujące ilości, ale dla nas jest to ogromna ilość a co najważniejsze - wreszcie wiemy dlaczego nie owocowała? 

Grusza, też była dla nas wyzwaniem. Pomimo owocowania, mięliśmy problem ze zbiorem owoców, bo kiedy wydawało nam się, że już jest czas, to one już były przedojrzałe (very ripe) i najczęściej padały łupem owadów a my zbieraliśmy garstkę. Wystarczyło przypomnieć sobie nazwę gruszy i poszukać w Internecie, kiedy jest czas jej zbioru. Naszą odmianę zbiera się  do pudełka i odstawia w chłodnejsze miejsce, bo dojrzewa po zerwaniu, jak odmiany zimowych jabłek. Tutaj też zastosowałam się do porady Montego Dona, który uczył, że odpowiedni moment zrywania owoców, które nie spadają a psują się na drzewie, jest wtedy, kiedy ,,delikatne przekręcenie owocu spowoduje  łatwe oderwie się ogonka od gałązki." Tak sprawdzałam jabłka i gruszki. I tak jest rzeczywiście, wystarczy delikatnie poruszyć owocem i ono samo się ,,odczepia". Dobrze, że z winoroślami nie mięliśmy problemów. Rok rocznie owocują pięknie. Po raz pierwszy w tym roku obrodził orzech włoski. Ten sezon ogrodniczy jest dla nas wielką niespodzianką, która nas ogromnie cieszy.

Nie chwalmy dnia przed końcem roku ale jakby coś drgnęło z moim pisaniem na blogu. Co mnie bardzo cieszy, bo mnóstwo rzeczy dzieje się wokół mnie. Na pewno wokół wszystkich coś wspaniałego się dzieje każdego dnia o czym warto napisać.  

Pozdrawiam Was bardzo serdecznie i dziękuję Wam, że jesteście ze mną. Wszystkiego dobrego Wam życzę.

:)