Grabki, liście i chwila przed opadem śniegu

Wszędobylskie białe utrzymuje się cały czas w większym lub mniejszym stopniu strasząc nas swoją śliskością, dzięki której, przynajmniej ja, doświadczam co i rusz różnych piruetów, niekoniecznie chcianych i zaplanowanych. Kuchenne okno  i karmniki cieszą się ogromnym powodzeniem. Mimo, że bardzo lubię sikory, to muszę przyznać, że wróbelki biją je o głowę w sferze społecznym. Całym stadem, zgodnie bądź prawie zgodnie jedzą w jednym karmniku. Cudownie wyglądają, kiedy siedzą sobie jedno koło drugiego na krawędzi karmnika niczym korale. Sikorki! Całkowite ich przeciwieństwo, jedna drugą przegania mimo, że wiszą trzy słoninki. Rzadko kiedy trafia się jakieś bliskie pokrewieństwo czy nie wiem co takiego, w każdym razie coś co  pozwala im na wspólne dziobanie i  panuje względny spokój, jak na tej fotce. 

Ale śnieg, śniegiem , dzisiaj będzie o naszych pracach jeszcze typowo jesiennych, a mianowicie o grabieniu liści. Większość z nich poszła do kurnika, sprawiając kurakom wiele radości.  Pewnie więcej rzeczy byśmy zrobili gdyby nie gwałtowne pojawienie się zimy. Swoją drogą jestem ciekawa czy Święta będą białe czy klasycznie wszystko stopnieje w okresie przedświątecznym. 

A tak jeszcze było z dzień albo dwa  przed opadem śniegu. Uparcie kwitnąca róża i koty wygrzewające się w rzadkich promieniach słońca oraz ja ciesząca się tym słonecznym dniem i naiwnie myśląca, że utrzyma się ta piękna pogoda po bardzo długim okresie pochmurnym i deszczowym. 

Zupełnie inaczej wyglądają te zdjęcia teraz... 

Udało nam się powyciągać dalie i mieczyki. Ku naszemu zaskoczeniu jeden z nich nadal kwitł. Zabrałam go do domu. 

Pozdrawiam wszystkich bardzo, bardzo serdecznie i dziękuję za miłe komentarze i odwiedzanie mojego bloga :)