Co słychać w rabatach?

Mieszkam w pobliżu lasu i deszcz jest wyczekiwany bo potrzebny moim sąsiadom, zeszłoroczna susza ostro zmieniła dodatkowo moje poglądy, chociaż ciągnących się opadów deszczu nie lubię nadal. Nie, nie, nie pada... chociaż mogłoby trochę popadać. Po ostatnich opadach chyba w nocy, wszystko trysnęło zielenią. Zaczęłam od deszczu, bo nie wiem, czy to ta pogoda taka chmurzasta (cloudy) i mnie się udzieliła czy po prostu przyszedł czas na wyczerpanie tematów. Zajrzałam do zeszłorocznych postów i jeśli chodzi o tematykę ogrodniczą to wszystko jest podobnie jak w roku ubiegłym. Jedyną nowością w ogrodzie jest porzeczka krwista, którą spotykam u innych i ku mej ogromnej radości ciekawych rzeczy się o niej dowiaduję. Tak jak dzisiaj na blogu Bubisi, wyczytałam, że jest wabikiem dla pszczół i trzmieli, co mnie oczywiście ogromnie ucieszyło. Miałam już dla niej pewne miejsce ale skoro jest taka miododajna to posadzę ją bliżej sadu.

Poza tym nic nowego nie kwitnie. Za to, tak jak już wcześniej wspominałam, każdy rok jest pod jakimś innych hasłem, który sam się pojawia, tak ten rok jest  pod hasłem - rozsadzania.

Tak jak każdy i my ostro działamy w ziemi i tak jak zaczęłam od niewinnego grabienia liści, tak nagle prace przemieniły się w zmasowany atak na rośliny i intensywne je dzielenie i rozsadzanie. A podczas prac porządkowych kolejno na rabatach co i rusz pstrykałam zdjęcia, temu co już pokazywałam w zeszłym roku. Ale u mnie wiosną jest mało kwiatów i każdy bardzo cieszy. Pielenie mnie uspakaja, więc w wolny czas po prostu biorę sobie wiaderko i wyrywam zieleninkę (browse) dla kuraków i kwaczusiów (ducks). Udało nam się nawet skosić kosiarką kawałeczek za domem, to już znak prawdziwej wiosny! Od lat stawiam w ogrodzie na kolorystykę liści bo przez pierwsze lata mocno zraziłam się do uprawy wielu kwiatów. Wspomniane już kiedyś berberysy i tawuły idealnie nadają się do tej koncepcji.

                              
Nie znaczy to, że zrezygnowałam z kwiatów. Nie, nie. I nawet pojawił się kolor niebieski. A swego czasu wydawało mi się, że nie mam nic w tym kolorze.

                             

To co mnie cieszy, to to, że mimo zeszłorocznej okropnej suszy wiele roślin całkiem dobrze sobie poradziło. Padły dwa rododendrony, ogromna szkoda, próbuję je reanimować ale raczej nic z tego nie będzie. No ale cóż... mówi się trudno i żyje się dalej.